اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۲۱ - چه لذت یارب اندر هست و بود است

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چه لذت یارب اندر هست و بود است</p></div>
<div class="m2"><p>دل هر ذره در جوش نمود است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شکافد شاخ را چون غنچهٔ گل</p></div>
<div class="m2"><p>تبسم ریز از ذوق وجود است</p></div></div>

کلیات اشعار فارسی مولانا اقبال لاهوری با مقدمهٔ احمد سروش - تصویر ۲۶۵

بخش ۲۲ - شنیدم در عدم پروانه میگفت

چه لذت یارب اندر هست و بود است
دل هر ذره در جوش نمود است
شکافد شاخ را چون غنچه گل
تبسم ریز از ذوق وجود است

هوش مصنوعی: این اشعار به زیبایی و لذت‌های وجود اشاره دارد. با توصیف دل و ذراتی که در شوق و جوش هستند، نشان می‌دهد که زندگی و طبیعت چقدر پر از شعف و سرزندگی‌اند. شکوفه‌ها و غنچه‌ها به تبسمی از خوشحالی و شوق وجود می‌پردازند و احساس نشاط و خوشی را به تصویر می‌کشند.

بخش ۲۰ - ترا ای تازه پرواز آفریدند

بخش ۲۱ - چه لذت یارب اندر هست و بود است

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/25919

هوش مصنوعی: ای خدا، چه شادی و لذتی در هستی و وجود نهفته است! هر ذره از عالم در حال جنبش و شور و شوق است.

چه لذت یارب اندر هست و بود است

دل هر ذره در جوش نمود است

هوش مصنوعی: شاخ درخت به خاطر شادی و زیبایی غنچهٔ گل باز می‌شود و این نشان‌دهندهٔ خوشحالی و رضایت از وجود خود است.

شکافد شاخ را چون غنچهٔ گل

تبسم ریز از ذوق وجود است

بخش ۲۱ - چه لذت یارب اندر هست و بود است

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

بخش ۲۱ - چه لذت یارب اندر هست و بود است به خوانش مخدوم حسان لاهوری