اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۱۶۴ - گریز آخر ز عقل ذوفنون کرد

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گریز آخر ز عقل ذوفنون کرد</p></div>
<div class="m2"><p>دل خودکام را از عشق خون کرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ز اقبال فلک پیما چه پرسی</p></div>
<div class="m2"><p>حکیم نکته دان ما جنون کرد</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 8190 - اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۱۶۴ - گریز آخر ز عقل ذوفنون کرد

بخش ۱۶۵ - گل نخستین

گریز آخر ز عقل ذوفنون کرد
دل خودکام را از عشق خون کرد
ز اقبال فلک پیما چه پرسی
حکیم نکته دان ما جنون کرد

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از خشم و دیوانگی دل سخن می‌گوید که ناشی از عشق است. او به خُلق و خوی خودخواهانه دل اشاره کرده و به آسیب‌هایی که عشق به آن وارد کرده پرداخته است. همچنین، شاعر بیان می‌کند که از سرنوشت و تغییرات آن نباید سوال کرد، زیرا حکیم آگاه و دانا نیز به جنون و دیوانگی مبتلا شده است.

بخش ۱۶۳ - مرا ذوق سخن خون در جگر کرد

بخش ۱۶۴ - گریز آخر ز عقل ذوفنون کرد

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/28462

هوش مصنوعی: دل خودخواه پس از سال‌ها عقل خود را رها کرد و به عشق دچار شد.

گریز آخر ز عقل ذوفنون کرد

دل خودکام را از عشق خون کرد

هوش مصنوعی: از خوش شانسی آسمان چه می‌پرسی، ای حکیم دانا؟ جنون عشق ما را به دیوانگی کشانده است.

ز اقبال فلک پیما چه پرسی

حکیم نکته دان ما جنون کرد

بخش ۱۶۴ - گریز آخر ز عقل ذوفنون کرد

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

بخش ۱۶۴ - گریز آخر ز عقل ذوفنون کرد به خوانش مخدوم حسان لاهوری