اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۱۶۰ - بحرف اندر نگیری لامکانرا

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بحرف اندر نگیری لامکانرا</p></div>
<div class="m2"><p>درون خود نگر این نکته پیداست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>به تن جان آنچنان دارد نشیمن</p></div>
<div class="m2"><p>که نتوان گفت اینجا نیست آنجاست</p></div></div>

بخش ۱۶۱ - بهر دل عشق رنگ تازه بر کرد

بحرف اندر نگیری لامکانرا
درون خود نگر این نکته پیداست
به تن جان آنچنان دارد نشیمن
که نتوان گفت اینجا نیست آنجاست

هوش مصنوعی: در این ابیات به مفهوم وجود و هویت اشاره شده است. شاعر به ما می‌گوید که اگر به اعتبار و مکان‌های خارجی توجه نکنیم و به درون خود بنگریم، متوجه خواهیم شد که حقیقت در خود ما نهفته است. زندگی و روح به صورت هم‌زمان در مکانی مشخص قرار ندارند و نمی‌توان گفت که آنجا هست یا اینجا نیست؛ بلکه در درون ما می‌مانند.

بخش ۱۵۹ - رگ مسلم ز سوز من تپید است

بخش ۱۶۰ - بحرف اندر نگیری لامکانرا

https://api.ganjoor.net/api/audio/xml/28465

هوش مصنوعی: اگر در کلام عمیق و معنوى دقت کنی و به باطن حقایق توجه داشته باشی، این نکته به وضوح برای تو روشن خواهد شد که دنیای نامحدود در درون خودت وجود دارد.

بحرف اندر نگیری لامکانرا

درون خود نگر این نکته پیداست

هوش مصنوعی: تن و جان به گونه‌ای با هم پیوند خورده‌اند که نمی‌توان به راحتی گفت کجا هستند یا کجا باید باشند.

به تن جان آنچنان دارد نشیمن

که نتوان گفت اینجا نیست آنجاست

بخش ۱۶۰ - بحرف اندر نگیری لامکانرا

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

خوانش ها

بخش ۱۶۰ - بحرف اندر نگیری لامکانرا به خوانش مخدوم حسان لاهوری