اگر به لغتنامه نگاه کنید هم به مدخل کشادن برمی‌خورید هم به مدخل کشودن. همچنین اگر در همین گنجور از جست‌وجو بهره ببرید با چندین و چند مورد از صرف این فعل برخورد خواهید کرد به‌ویژه در سروده‌های طغرل احراری و سیدای نسفی. حال نمی‌دانم اگر این، شیوهٔ تلفظ فرارودی فعل گشودن باشد یا نه ولی با نگرش بر آنچه گفته شد به نظرم اشتباهی در کار نیست.

چند نمونه را در اینجا می‌آورم:

به من ده که روزی فزاید مرا

در رزق و روزی کشاید مرا

- سیدای نسفی

بوسی اگر ندهی مرا ای دلبر گلگون‌قبا

لب را کشایم با هجا حرفی که چندان پرورد

- طغرل احراری

ز عارض برقع افکندی کشودی روی زیبا را

ز برق رخ زدی آتش بساط خرمن ما را

- طغرل احراری