هوش مصنوعی: از سخنان او جانم به شدت مضطرب شد و در وجودم هر ذره مانند جیوه ناآرام و جوشان گردید.

هوش مصنوعی: ناگهان متوجه شدم که در آسمان میان سمت غرب و شرق، در یک ابر پر از نور فرو رفته‌ام.

هوش مصنوعی: از آن ابر فرشته‌ای به زمین فرود آمد که یکی مانند آتش درخشان و دیگری مانند دود ملایم است.

هوش مصنوعی: آن شخص مانند شب تاریکی است و این یکی مانند شهاب درخشان. یکی از آنها بیدار است و دیگری خوابش برده.

هوش مصنوعی: پر این پرنده با رنگ‌های زیبای قرمز، زرد، سبز، نقره‌ای، آبی و لاجوردی تزئین شده است.

هوش مصنوعی: در ذهن او خیال و اندیشه‌ای به وسعت زمین و کهکشان وجود دارد، و این خیال به گونه‌ای فراگیر است که لحظه‌ای از او جدا نمی‌شود.

هوش مصنوعی: هر زمانی که او به فکر چیز دیگری باشد، روح او به دنیای متفاوتی سفر می‌کند.

هوش مصنوعی: من زروان هستم، بر دنیا چیره‌ام و در عین حال هم در پوشش هستم و هم در دید.

هوش مصنوعی: تمامی تلاش‌ها و برنامه‌ریزی‌هایم تحت تأثیر سرنوشت من قرار دارد. چه در گفتار و چه در سکوت، همه چیز به نوعی به من مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: غنچه در شاخه به خاطر من سرسبز و شاداب است، اما پرنده در آشیانه‌اش به خاطر من ناله می‌کند و احساس ناراحتی دارد.

هوش مصنوعی: دانه‌ای که از پرواز من به زمین می‌افتد، به نهال تبدیل می‌شود و هر فاصله‌ و دوری که از من تجربه می‌شود، به وصالی و نزدیکی می‌انجامد.

هوش مصنوعی: من هم سرزنشی دارم، هم پیامی؛ می‌خواهم تو را آرامش دهم و تشنگی‌ات را با نوشیدنی‌ای سیراب کنم.

هوش مصنوعی: من زندگی و مرگم هستم، من قیامت و روز حساب و بهشت و حوری نیز هستم.

هوش مصنوعی: همه موجودات، از انسان‌ها تا فرشتگان، در دام من گرفتارند و دنیای شش روزه، نتیجه و حاصل کار من است.

هوش مصنوعی: هر چه از درخت می‌چینی و می‌گیری، من همان هستم. هر چیزی که در طبیعت می‌بینی، در واقع نشانه‌ای از من است.

هوش مصنوعی: این دنیا تحت تأثیر من است و هر لحظه با نفس‌هایم کهنه‌تر می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که در دلش محبت خدا باشد، آن جوانمرد قفل درونی من را باز کرد.

هوش مصنوعی: اگر تو می‌خواهی که من در میان نباشم، با خدا دوباره از عمق جان بخوان.

هوش مصنوعی: در نگاه او چیزی وجود داشت که باعث شد همه چیزهای قدیمی و آشنا از یادم برود.

هوش مصنوعی: یا چشم من به دنیای دیگری باز شد، یا اینکه همان دنیایی که بود تغییر کرد.

هوش مصنوعی: مردم در عالم با رنگ و بویی که دارند زندگی می‌کنند، اما من در جهانی بی‌سر و صدا و شلوغی به وجود آمده‌ام.

هوش مصنوعی: رشتهٔ من از آن دنیای قدیمی جدا شد و یک دنیای تازه به وجود آمد.

هوش مصنوعی: از درد و آسیب این دنیا، جانم به تپش افتاد، تا زمانی که دنیای دیگری از خاک من زنده شود.

هوش مصنوعی: بدن سبک‌تر و راحت‌تر شد و روح پرجنب‌وجوش‌تر گشت. چشم دل بیننده و هوشیارتر شد.

هوش مصنوعی: عشق و زیبایی در دل من به وجود آمده، و صدای دلنواز آن مانند نغمه‌ای از ستارگان به گوشم رسیده است.