اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۵۸ - گهی شعر عراقی را بخوانم

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>گهی شعر عراقی را بخوانم</p></div>
<div class="m2"><p>گهی جامی زند آتش به جانم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ندانم گرچه آهنگ عرب را</p></div>
<div class="m2"><p>شریک نغمه‌های ساربانم</p></div></div>

بخش ۵۹ - غم راهی نشاط آمیزتر کن

گهی شعر عراقی را بخوانم
گهی جامی زند آتش به جانم
ندانم گرچه آهنگ عرب را
شریک نغمه های ساربانم

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که گاهی شعر عربی می‌خواند و گاهی عاشقانه‌هایی را می‌سراید که آتش به جانش می‌زند. او نمی‌داند که آیا آهنگ عربی بر او تأثیر می‌گذارد یا نه، اما احساس می‌کند که هم‌نوا با نغمه‌های ساربان است.

بخش ۵۷ - به راغان لاله رست از نو بهاران

بخش ۵۸ - گهی شعر عراقی را بخوانم

هوش مصنوعی: گاهی اشعار عراقی را می‌خوانم و گاهی نوشیدنی‌ای می‌نوشم که آتشی به جانم می‌زند.

گهی شعر عراقی را بخوانم

گهی جامی زند آتش به جانم

هوش مصنوعی: نمی‌دانم، اما حتی اگر به موسیقی عرب علاقه‌مند شوم، باز هم به صدای دلنواز راویان و نوازندگان خودم می‌افتم.

شریک نغمه‌های ساربانم

بخش ۵۸ - گهی شعر عراقی را بخوانم

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها