اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۵۳ - چه خوش صحرا که شامش صبح خند است

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>چه خوش صحرا که شامش صبح خند است</p></div>
<div class="m2"><p>شبش کوتاه و روز او بلند است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>قدم ای راهرو آهسته تر نه</p></div>
<div class="m2"><p>چو ما هر ذره او دردمند است</p></div></div>

بخش ۵۴ - امیر کاروان آن اعجمی کیست؟

چه خوش صحرا که شامش صبح خند است
شبش کوتاه و روز او بلند است
قدم ای راهرو آهسته تر نه
چو ما هر ذره او دردمند است

هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های طبیعت و تضاد میان شب و روز می‌پردازد. شاعر به توصیف خوش صحرا می‌نویسد که شب‌هایش کوتاه و روزهایش بلند و پر از شادابی است. او از راوی می‌خواهد که با احتیاط و آرامش در مسیر حرکت کند، زیرا هر ذره از این طبیعت ممکن است دردی را به همراه داشته باشد.

بخش ۵۲ - چه خوش صحرا که در وی کاروانها

بخش ۵۳ - چه خوش صحرا که شامش صبح خند است

هوش مصنوعی: چقدر این دشت زیباست که شب‌هایش کوتاه و صبح‌هایش پر از شادی و روشنایی است. روزهایش هم بلند و دل‌انگیز هستند.

چه خوش صحرا که شامش صبح خند است

شبش کوتاه و روز او بلند است

هوش مصنوعی: ای رهگذر، آهسته‌تر حرکت کن؛ چرا که ما هر یک از دلمردگی رنج می‌کشیم.

قدم ای راهرو آهسته تر نه

چو ما هر ذره او دردمند است

بخش ۵۳ - چه خوش صحرا که شامش صبح خند است

اطلاعات

برگردان به زبان ساده