اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۳۳ - دگر قومی که ذکر لاالهش

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دگر قومی که ذکر لاالهش</p></div>
<div class="m2"><p>برآرد از دل شب صبحگاهش </p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>شناسد منزلش را آفتابی</p></div>
<div class="m2"><p>که ریگ کهکشان روبد ز راهش</p></div></div>

بخش ۳۴ - جهان تست در دست خسی چند

دگر قومی که ذکر لاالهش
برآرد از دل شب صبحگاهش 
شناسد منزلش را آفتابی
که ریگ کهکشان روبد ز راهش

هوش مصنوعی: این شعر به این موضوع اشاره دارد که دگر قومی که نام خدا را در دل شب بر زبان می‌آورد، در صبح آفتابی می‌تواند منزل خود را بشناسد. او مانند آفتابی است که می‌داند کدام راه را باید برود و گویی تحت هدایت الهی قرار دارد.

بخش ۳۲ - دگر ملت که کاری پیش گیرد

بخش ۳۳ - دگر قومی که ذکر لاالهش

هوش مصنوعی: کسی که در دل شب، نام خدا را بر زبان می‌آورد، صبحگاهش به روشنایی می‌رسد.

برآرد از دل شب صبحگاهش 

هوش مصنوعی: خورشید می‌داند کجاست خانه‌اش، چون که سنگ‌های کهکشان را از مسیرش می‌شناسد.

که ریگ کهکشان روبد ز راهش

بخش ۳۳ - دگر قومی که ذکر لاالهش

اطلاعات

برگردان به زبان ساده