اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۳۲ - دگر ملت که کاری پیش گیرد

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دگر ملت که کاری پیش گیرد</p></div>
<div class="m2"><p>دگر ملت که نوش از نیش گیرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نگردد با یکی عالم رضامند</p></div>
<div class="m2"><p>دو عالم را به دوش خویش گیرد</p></div></div>

بخش ۳۳ - دگر قومی که ذکر لاالهش

دگر ملت که کاری پیش گیرد
دگر ملت که نوش از نیش گیرد
نگردد با یکی عالم رضامند
دو عالم را به دوش خویش گیرد

هوش مصنوعی: در این ابیات بیان شده است که وقتی ملت‌ها به فعالیت و کوشش مشغول شوند، ممکن است از کارهای دیگران تاثیر مثبت یا منفی بپذیرند. همچنین اشاره می‌شود که هر فرد نمی‌تواند رضایت دو دنیای مختلف را به طور همزمان به دوش بکشد و این کار دشواری است. به عبارتی، هر کس باید انتخاب کند و نمی‌تواند همواره همه را راضی نگه‌دارد.

بخش ۳۱ - مسلمان، فاقه مست و ژنده‌پوش است

بخش ۳۲ - دگر ملت که کاری پیش گیرد

هوش مصنوعی: هر ملت و قومی که کار و تلاشی انجام دهد، ممکن است ملتی دیگر نیز از همین کوشش بهره‌مند شود، چه بسا که از تلخی‌ها و سختی‌ها نتیجه بهتری بگیرد.

دگر ملت که کاری پیش گیرد

دگر ملت که نوش از نیش گیرد

هوش مصنوعی: اگر کسی به رضایت یک عالم دست یابد، می‌تواند همه جهان را با خود حمل کند و هیچ‌چیز برای او سنگین نیست.

نگردد با یکی عالم رضامند

دو عالم را به دوش خویش گیرد

بخش ۳۲ - دگر ملت که کاری پیش گیرد

اطلاعات

برگردان به زبان ساده