اقبال لاهوریبخش ۳۱۱ - دل ماتش و تن موج دودش
دل ماتش و تن موج دودش
تپید دمبدم ساز وجودش
به ذکر نیم شب جمعیت او
چو سیمابی که بندو چوب عودش
بخش ۳۱۰ - دلن بحر است کو ساحل نورزد: دلن بحر است کو ساحل نورزدبخش ۳۱۲ - زمانه کار او را میبرد پیش: زمانه کار او را میبرد پیش
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: سایت علامه اقبال
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دل ماتش و تن موج دودش
تپید دمبدم ساز وجودش
هوش مصنوعی: دل او مانند توده‌ای از دود تکان می‌خورد و وجودش همواره در حال نواختن است.
به ذکر نیم شب جمعیت او
چو سیمابی که بندو چوب عودش
هوش مصنوعی: در نیمه شب، وقتی او را به یاد می‌آوریم، مانند موجودی سرزنده و پُر انرژی است که به طور ناگهانی به حالت طبیعی خود باز می‌گردد.
حاشیه ها
1389/08/08 09:11
منصور محمدزاده
خواهشمند است اشکال زیر را برطرف نمایید:
نادرست:
دل ماتش و تن موج دودش
تپید دمبدم ساز وجودش
درست:
دل ما آتش و تن موج دودش
تپیده دمبدم ساز وجودش
عنوان شعر را نیز تصحیح فرمایید