اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۲۹۵ - به ضرب تیشه بشکن بیستون را

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>به ضرب تیشه بشکن بیستون را</p></div>
<div class="m2"><p>که فرصت اندک و گردون دو رنگ است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>حکیمان را درین اندیشه بگذار</p></div>
<div class="m2"><p>شرر از تیشه خیزد یا ز سنگ است</p></div></div>

بخش ۲۹۶ - منه از کف چراغ رزو را

به ضرب تیشه بشکن بیستون را
که فرصت اندک و گردون دو رنگ است
حکیمان را درین اندیشه بگذار
شرر از تیشه خیزد یا ز سنگ است

هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به اهمیت بهره‌برداری از زمان محدود زندگی اشاره دارد. او می‌گوید که باید با تیشه (ابزار سخت‌کوشی) بیستون را بشکنیم، زیرا زمان کم و دنیا ناپایدار است. همچنین، او حکیمان را به تأمل در این موضوع دعوت می‌کند که آیا جرقه و خلاقیت از تلاش و کار (تیشه) ایجاد می‌شود یا از سفتی و سختی (سنگ).

بخش ۲۹۴ - دجود است اینکه بینی یا نمود است

بخش ۲۹۵ - به ضرب تیشه بشکن بیستون را

هوش مصنوعی: به سرعت و با قدرت، کوه بیستون را بشکن، زیرا زمان کم است و دنیا پر از تغییرات و ناپایداری است.

به ضرب تیشه بشکن بیستون را

که فرصت اندک و گردون دو رنگ است

هوش مصنوعی: حکما را در این تفکر قرار بده که آیا جرقه‌ای از تیشه بلند می‌شود یا از سنگ.

حکیمان را درین اندیشه بگذار

شرر از تیشه خیزد یا ز سنگ است

بخش ۲۹۵ - به ضرب تیشه بشکن بیستون را

اطلاعات

برگردان به زبان ساده