اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۲۹۰ - تو هم مثل من از خود در حجابی

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تو هم مثل من از خود در حجابی</p></div>
<div class="m2"><p>خنک روزی که خود را بازیابی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مرا کافر کند اندیشهء رزق</p></div>
<div class="m2"><p>ترا کافر کند علم کتابی</p></div></div>

بخش ۲۹۱ - چه خوش گفت اشتری با کره خویش

تو هم مثل من از خود در حجابی
خنک روزی که خود را بازیابی
مرا کافر کند اندیشهء رزق
ترا کافر کند علم کتابی

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به حس خودشناسی و بازیابی هویت اشاره می‌کند. او معتقد است که مانند دیگران، در دنیای مادی و افکار خود، گرفتار حجاب‌ها است. همچنین، اندیشه‌های مادی و علم خشک می‌توانند باعث دوری از حقیقت و کفر شوند. شاعر از مسیر بازیابی خود و شناخت درونی سخن می‌گوید.

بخش ۲۸۹ - خوشا روزی که خود را باز گیری

بخش ۲۹۰ - تو هم مثل من از خود در حجابی

هوش مصنوعی: تو هم مانند من در پوششی قرار داری، اما روزی خواهد آمد که خود واقعی‌ات را پیدا خواهی کرد.

تو هم مثل من از خود در حجابی

خنک روزی که خود را بازیابی

هوش مصنوعی: تفکر درباره تأمین روزی می‌تواند انسان را به بی‌باوری بکشاند، و دانش صرف از کتاب‌ها نیز ممکن است فرد را به کفر برساند.

مرا کافر کند اندیشهء رزق

بخش ۲۹۰ - تو هم مثل من از خود در حجابی

اطلاعات

برگردان به زبان ساده