اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۲۸۳ - بسا کس اندوه فردا کشیدند

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بسا کس اندوه فردا کشیدند</p></div>
<div class="m2"><p>که دی مردند و فردا را ندیدند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خنک مردان که در دامان امروز</p></div>
<div class="m2"><p>هزاران تازه تر هنگامه چیدند</p></div></div>

بخش ۲۸۴ - چو بلبل نالهٔ زاری نداری

بسا کس اندوه فردا کشیدند
که دی مردند و فردا را ندیدند
خنک مردان که در دامان امروز
هزاران تازه تر هنگامه چیدند

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به این نکته اشاره می‌کند که بسیاری از افراد به خاطر نگرانی از آینده ناراحت و اندوهگین می‌شوند، در حالی که ممکن است فردا را نبینند و زنده نباشند. در مقابل، او از کسانی که امروز را به بهترین نحو زندگی می‌کنند و از فرصت‌های حال استفاده می‌کنند، ستایش می‌کند و آنها را خوشبخت می‌داند. در واقع، او تأکید می‌کند که باید از زمان حاضر بهره‌برداری کرد.

بخش ۲۸۲ - زمانه فتنه ها ورد و بگذشت

بخش ۲۸۳ - بسا کس اندوه فردا کشیدند

هوش مصنوعی: بسیاری از مردم نگران فردا بودند، اما در واقع دیروز مردند و هرگز فردا را ندیدند.

بسا کس اندوه فردا کشیدند

که دی مردند و فردا را ندیدند

هوش مصنوعی: خنک کسانی که در دامن امروز، جمعیتی از تازه‌ها و زیبایی‌ها را فراهم کرده‌اند.

خنک مردان که در دامان امروز

هزاران تازه تر هنگامه چیدند

بخش ۲۸۳ - بسا کس اندوه فردا کشیدند

اطلاعات

برگردان به زبان ساده