اقبال لاهوریبخش ۲۶۶ - نوا از سینه مرغ چمن برد
نوا از سینه مرغ چمن برد
ز خون لالهن سوز کهن برد
به این مکتب ، به این دانش چه نازی
که نان در کف نداد و جان ز تن برد
بخش ۲۶۵ - به پور خویش دین و دانشموز: به پور خویش دین و دانشموزبخش ۲۶۷ - خدایا وقتن درویش خوش باد: خدایا وقتن درویش خوش باد
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: سایت علامه اقبال
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
نوا از سینه مرغ چمن برد
ز خون لالهن سوز کهن برد
هوش مصنوعی: آواز پرنده‌ای در چمن، صدای غمگینی را از دلش بیرون می‌آورد که حکایت از درد و اندوهی قدیمی دارد.
به این مکتب ، به این دانش چه نازی
که نان در کف نداد و جان ز تن برد
هوش مصنوعی: به این آموختن و دانش چه فایده‌ای دارد که نه خوراکی در اختیار می‌گذارد و نه جان را از از دست می‌دهد.
حاشیه ها
1389/08/08 07:11
منصور محمدزاده
خواهشمند است اشکال زیر را برطرف نمایید:
نادرست:
نوا از سینه مرغ چمن برد
ز خون لالهن سوز کهن برد
درست:
نوا از سینه مرغ چمن برد
ز خون لاله آن سوز کهن برد