اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۲۵ - دل از دست کسی بردن نداند

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دل از دست کسی بردن نداند</p></div>
<div class="m2"><p>غم اندر سینه پروردن نداند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دم خود را دمیدی اندر آن خاک</p></div>
<div class="m2"><p>که غیر از خوردن و مردن نداند</p></div></div>

بخش ۲۶ - دل ما از کنار ما رمیده

دل از دست کسی بردن نداند
غم اندر سینه پروردن نداند
دم خود را دمیدی اندر آن خاک
که غیر از خوردن و مردن نداند

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات می‌گوید که کسی که دل را از دست می‌دهد، نمی‌داند چگونه غم را در خود پرورش دهد. او در زندگی‌اش تنها به نیازهای ابتدایی مانند خوردن و مردن توجه دارد و از عمق احساسات و معانی زندگی بی‌خبر است.

بخش ۲۴ - متاع من، دل دردآشنای است

بخش ۲۵ - دل از دست کسی بردن نداند

هوش مصنوعی: کسی که دل دیگران را می‌شکند، نمی‌داند که چه غمی در سینه‌ی او نهفته است و نمی‌تواند احساسات را درک کند.

دل از دست کسی بردن نداند

غم اندر سینه پروردن نداند

هوش مصنوعی: نفس خود را در آن خاک وزید که جز خوردن و مردن چیزی نمی‌داند.

دم خود را دمیدی اندر آن خاک

که غیر از خوردن و مردن نداند

بخش ۲۵ - دل از دست کسی بردن نداند

اطلاعات

برگردان به زبان ساده