اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۲۳۷ - محبت از نگاهش پایدار است

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>محبت از نگاهش پایدار است</p></div>
<div class="m2"><p>سلوکش عشق و مستی را عیار است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مقامش عبده‘مد ولیکن</p></div>
<div class="m2"><p>جهان شوق را پروردگار است</p></div></div>

بخش ۲۳۸ - به ملک خویش عثمانی امیر است

محبت از نگاهش پایدار است
سلوکش عشق و مستی را عیار است
مقامش عبده‘مد ولیکن
جهان شوق را پروردگار است

هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که محبت او از نگاهش همیشه باقی‌مانده و رفتار او نشان‌دهنده عشق و شوق است. مقام او بالا و معنوی است، اما در عین حال، او به‌خوبی دنیای شوق و عشق را می‌پروراند.

بخش ۲۳۶ - هنوز اندر جهان دم غلام است

بخش ۲۳۷ - محبت از نگاهش پایدار است

هوش مصنوعی: عشق واقعی او به وسیله نگاهش ثابت و پابرجا است و روش و رفتار او نشان‌دهنده‌ی عمق عشق و حالت نشئگی اوست.

محبت از نگاهش پایدار است

سلوکش عشق و مستی را عیار است

هوش مصنوعی: مقام او مقام بنده‌ای است، اما خالق جهان عشق و شوق، خداوند است.

جهان شوق را پروردگار است

بخش ۲۳۷ - محبت از نگاهش پایدار است

اطلاعات

برگردان به زبان ساده