بخش ۲۱۹ - نکو میخوان خط سیمای خود را
نکو میخوان خط سیمای خود را
بدستور رگ فردای خود را
چو من پا در بیابان حرم نه
که بینی اندرو پهنای خود را
بخش ۲۱۸ - شب این کوه و دشت سینه تابی: شب این کوه و دشت سینه تابی بخش ۲۲۰ - سحرگاهان که روشن شد در و دشت: سحرگاهان که روشن شد در و دشت
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: سایت علامه اقبال
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
نکو میخوان خط سیمای خود را
بدستور رگ فردای خود را
هوش مصنوعی: به زیبایی و به طور دقیق، ویژگیهای ظاهری و باطنی خود را بشناس و مطابق با آنچه که در آینده برایت مقدر شده است، عمل کن.
چو من پا در بیابان حرم نه
که بینی اندرو پهنای خود را
هوش مصنوعی: زمانی که من در بیابان قدم میزنم، حرم را نمیبینی که چقدر گسترده و وسیع است.