اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۲۰۹ - بگو از من نواخوان عرب را

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بگو از من نواخوان عرب را</p></div>
<div class="m2"><p>بهای کم نهادم لعل لب را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ازن نوری که از قر ن گرفتم</p></div>
<div class="m2"><p>سحر کردم صد و سی ساله شب را</p></div></div>

بخش ۲۱۰ - به جانهافریدم های و هو را

بگو از من نواخوان عرب را
بهای کم نهادم لعل لب را
ازن نوری که از قر ن گرفتم
سحر کردم صد و سی ساله شب را

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و زیبایی می‌گوید و اشاره به نواخوان عرب دارد. او به طور استعاری بیان می‌کند که بهای عشقش را اندک می‌داند و به نوری که از معشوقش گرفته، اشاره می‌کند که توانسته با آن شب را سحر کند و به رویایی شیرین تبدیل کند. این بیان حس عاطفی عمیق و تأثیرگذار شاعر را نشان می‌دهد.

بخش ۲۰۸ - مسلمانی که خود را امتحان کرد

بخش ۲۰۹ - بگو از من نواخوان عرب را

هوش مصنوعی: بگویید که من برای نغمه‌سرایی عرب، ارزش کمی برای لعل لب (خوشگلی یا زیبایی) قائل شدم.

بگو از من نواخوان عرب را

بهای کم نهادم لعل لب را

هوش مصنوعی: من با نوری که از عطر آسمانی به من رسیده، توانستم در دل شب که مدتهاست ادامه دارد، سحر و روشنی ایجاد کنم.

ازن نوری که از قر ن گرفتم

سحر کردم صد و سی ساله شب را

بخش ۲۰۹ - بگو از من نواخوان عرب را

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها