گنجور

بخش ۱۹۹ - خودی تا گشت مهجور خدائی

خودی تا گشت مهجور خدائی
به فقرموختداب گدائی
ز چشم مست رومی وام کردم
سروری از مقام کبریائی

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: سایت علامه اقبال

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

خودی تا گشت مهجور خدائی
به فقرموختداب گدائی
هوش مصنوعی: وقتی که انسان از خود واقعی‌اش دور می‌شود و احساس تنهایی و جدایی می‌کند، به ناچار در پی کسب چیزهایی می‌افتد که او را مشغول و نیازمند می‌سازد.
ز چشم مست رومی وام کردم
سروری از مقام کبریائی
هوش مصنوعی: از چشمان پر از مستی کسی که رومی است، قدرتی را به دست آورده‌ام که حتی از مرتبه‌ی خداوندی هم فراتر است.

حاشیه ها

1390/09/20 13:12

به فقر آموخت آداب...
بجای:
به فقرموختداب