اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۱۸۶ - به بند صوفی و ملا اسیری

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>به بند صوفی و ملا اسیری</p></div>
<div class="m2"><p>حیات از حکمت قرآن نگیری</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>به آیاتش ترا کاری جز این نیست</p></div>
<div class="m2"><p>که از «یٰسن» او آسان بمیری</p></div></div>

بخش ۱۸۷ - ز قرآن پیش خود آئینه آویز!

به بند صوفی و ملا اسیری
حیات از حکمت قرآن نگیری
به آیاتش ترا کاری جز این نیست
که از یٰسن او آسان بمیری

هوش مصنوعی: این شعر به بیان این نکته می‌پردازد که زندگی و حیات واقعی را نمی‌توان از علمی که از قرآن به دست می‌آید، گرفت. در واقع، آیات قرآن تنها درسی که به ما می‌دهند این است که از زندگی آسان بگذریم و به مرگ فکر کنیم. اشاره به صوفی و ملا نیز نشان‌دهندهٔ تلاش‌های بی‌فایده آن‌ها برای درک عمیق‌تر حکمت قرآن است.

بخش ۱۸۵ - فرنگی صید بست از کعبه و دیر

بخش ۱۸۶ - به بند صوفی و ملا اسیری

هوش مصنوعی: به دام تصورات محدود عالمان دینی گرفتار نشو و از عمق فلسفه و حکمت قرآن بهره‌برداری کن.

به بند صوفی و ملا اسیری

حیات از حکمت قرآن نگیری

هوش مصنوعی: تنها وظیفه‌ تو در برابر آیات خداوند این است که با آرامش و آسانی به زندگی‌ات پایان دهی.

به آیاتش ترا کاری جز این نیست

که از «یٰسن» او آسان بمیری

بخش ۱۸۶ - به بند صوفی و ملا اسیری

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها