اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۱۶۸ - مسلمانان که خود را فاش دیدند

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>مسلمانان که خود را فاش دیدند</p></div>
<div class="m2"><p>به هر دریا چو گوهر آرمیدند</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>اگر از خود رمیدند اندرین دیر</p></div>
<div class="m2"><p>بجان تو که مرگ خود خریدند</p></div></div>

بخش ۱۶۹ - گشودم پردهء از روی تقدیر

مسلمانان که خود را فاش دیدند
به هر دریا چو گوهر آرمیدند
اگر از خود رمیدند اندرین دیر
بجان تو که مرگ خود خریدند

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به وضعیتی اشاره می‌کند که مسلمانان خود را در چالش‌ها و مشکلات دشوار احساس می‌کنند. آن‌ها مانند جواهراتی هستند که در دریا غرق شده‌اند. اگرچه ممکن است از خود دور شوند یا فرار کنند، اما در نهایت به عشق و وفاداری به تو، جان خود را فدای تو می‌کنند.

بخش ۱۶۷ - مسلمان از خودی مرد تمام است

بخش ۱۶۸ - مسلمانان که خود را فاش دیدند

هوش مصنوعی: مسلمانان وقتی که خود را به‌وضوح شناساندند، همانند گوهرهایی در دریاها درخشیدند.

مسلمانان که خود را فاش دیدند

به هر دریا چو گوهر آرمیدند

هوش مصنوعی: اگر در این مکان مقدس از خود فرار کردند به خاطر تو، به جان خودشان که مرگ را برای خود انتخاب کردند.

اگر از خود رمیدند اندرین دیر

بجان تو که مرگ خود خریدند

بخش ۱۶۸ - مسلمانان که خود را فاش دیدند

اطلاعات

برگردان به زبان ساده