اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۱۱ - تو را این کشمکش اندر طلب نیست

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تو را این کشمکش اندر طلب نیست</p></div>
<div class="m2"><p>تو را این درد و داغ و تاب و تب نیست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از آن از لامکان بگریختم من</p></div>
<div class="m2"><p>که آنجا ناله‌های نیم‌شب نیست</p></div></div>

کلیات اشعار فارسی مولانا اقبال لاهوری با مقدمهٔ احمد سروش - تصویر ۲۶۵

بخش ۱۲ - ز من هنگامه‌ای وه این جهان را

تو را این کشمکش اندر طلب نیست
تو را این درد و داغ و تاب و تب نیست
از آن از لامکان بگریختم من
که آنجا ناله های نیم شب نیست

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به غیرضروری بودن کشمکش‌ها و دردها برای خود اشاره می‌کند. او از حالت‌های رنج و ناراحتی که بر اثر جستجو و تلاش به وجود می‌آید، شکایت دارد و می‌گوید که از دنیای مادی و آشفته فرار کرده که در آنجا ناله‌ها و اضطراب‌های شبانه وجود ندارد. در واقع، او به آرامش و بی‌نیازی از این دردها اشاره می‌کند.

بخش ۱۰ - می من از تنک‌جامان نگه دار

بخش ۱۱ - تو را این کشمکش اندر طلب نیست

هوش مصنوعی: تو نیازی به این جدال و تلاش نداری، و همچنین این دردی که تو را رنج می‌دهد و این تنگنا و اضطراب برای تو وجود ندارد.

تو را این کشمکش اندر طلب نیست

تو را این درد و داغ و تاب و تب نیست

هوش مصنوعی: از دنیای نامشخص و بی‌نهایت دور شدم، زیرا در آنجا صدای ناله‌ها و زاری‌های شب وجود ندارد.

از آن از لامکان بگریختم من

که آنجا ناله‌های نیم‌شب نیست

بخش ۱۱ - تو را این کشمکش اندر طلب نیست

اطلاعات

برگردان به زبان ساده