هوش مصنوعی: آیا دلی وجود دارد که از عشق و شوق تو رنج نبرد؟ آیا چیزی هست که از دلتنگی برای تو بی‌خبر باشد؟

هوش مصنوعی: کدام پرنده آسمانی است که به دام تو نیفتاده باشد و کدام انسان باارزش وجود دارد که فدای تو نشود؟

هوش مصنوعی: کدام دل و سینه را می‌توان نام برد که از درد و غم تو بی‌نصیب مانده باشد؟ هیچ‌کس نیست که هدف تیر بلا و مصیبت تو نباشد.

هوش مصنوعی: اگر از گوشم خبری از تو نباشد، پس چه فایده دارد که تو را با چشم ببینم، اگر دیدار تو در کار نباشد؟

هوش مصنوعی: بیا تا در جایی که چشمانم روشن است بنشینی، چون خانه قلب من دیگر جایی برای تو ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی او را دیدم، دلم از خودم جدا شد و به او وابسته شد. هر کسی که با تو آشنا نیست، باید از من دور باشد.

هوش مصنوعی: فرار از ظلم و آزار نشانه‌ی عشق نیست؛ در واقع، آزار تو به عاشق کمتر از محبت و وفای تو نیست.

هوش مصنوعی: به جای اینکه به خواست و آرزوهای خود فکر کنی، برآورده کردن نیازهای خود را در نظر بگیر. زیرا خواسته‌ی این دل بی‌قرار فقط در رضایت توست.

هوش مصنوعی: حسین دهان خود را با خوشبوهای مشک و گلاب شستشو داد، اما هنوز هم می‌گوید که لایق ستایش تو نیست.