هوش مصنوعی: وجود من به حریم محبوبی می‌ماند که همچون کعبه، مکان پرستش و آرامش است. من در برابر محبوبم خضوع و احترام دارم و سر نیازم را بر درگاه او می‌گذارم.

هوش مصنوعی: هرچند من به خاطر گناهانم مستحق عذاب و بی‌رحمی هستم، اما همچنان به لطف و مهربانی بی‌پایان او امیدوارم.

هوش مصنوعی: هزار پرنده آسمانی با اختیار خود، مانند من در دام و دانه‌ای که به خاطر زیبایی موی خویش به وجود آمده، گرفتار شده‌اند.

هوش مصنوعی: اگرچه ما نتوانسته‌ایم نشانه‌ای از زیبایی او پیدا کنیم، اما چشم ما همچنان به دنباله‌ی آن جمال می‌گردد.

هوش مصنوعی: روز قیامت برای کسی فرا نخواهد رسید که به مستی و خرابی ناشی از شراب شبانه‌اش غرق شده است.

هوش مصنوعی: کجاست نوازنده ما تا با نواختن سازش دل‌ها را به رقص درآورد، چرا که حال و هوای عاشقان از آهنگ او نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: مسیحی که به دل‌های خسته کمک می‌کند، به نظر نمی‌رسد که برای انسان‌هایی مثل من که از زمانه رنج می‌برند، کاری انجام دهد.

هوش مصنوعی: اگر او به کلبه‌ی اندوه ما وارد شود، شایسته است، زیرا این خانه متعلق به اوست و بنده‌اش در اینجا زندگی می‌کند.

هوش مصنوعی: بیا که روح حسین از دلش نثار می‌کند، از گنجینه‌های پنهانی که در اختیار دارد.