شمارهٔ ۴۲
دوش از حضور تو دل ما خوش سرور داشت
وز منظر تو چشم نظر باز نور داشت
در کنج این خرابه دلم با تو ای پری
نی آرزوی روضه نه سودای حور داشت
بر خدمت تو صحبت حور بهشت را
زاهد از آن گزید که عقلش قصور داشت
چون دیده دید ماه جمالت زیاده شد
مهری که با تو جان ستمکش ز دور داشت
از پرتو تجلی انوار عارضت
هم دیده روشنائی و هم دل سرور داشت
شب تا سحر ز شام خط و صبح عارضت
خاطر همان حکایت موسی و طور داشت
در حلقه های زلف پریشان دلکشت
تا بامداد حلقه دلها حضور داشت
می یافت گوش جان من از صوت دلگشت
آن لذتی که نغمه صاحب زبور داشت
امروز حاسدان تو در ماتمند از آنک
با تو حسین دلشده دوشینه سور داشت
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
دوش از حضور تو دل ما خوش سرور داشت
وز منظر تو چشم نظر باز نور داشت
هوش مصنوعی: دیشب دل ما از دیدن تو بسیار شاد و سرزنده بود و چشمان ما از تماشای تو پر از روشنی و زیبایی بود.
در کنج این خرابه دلم با تو ای پری
نی آرزوی روضه نه سودای حور داشت
هوش مصنوعی: در این خرابه، دل من به تو وابسته است ای پری. هیچ آرزویی جز این ندارم که در کنار تو باشم. دیگر بهشت و حوریان برای من ارزشی ندارند.
بر خدمت تو صحبت حور بهشت را
زاهد از آن گزید که عقلش قصور داشت
هوش مصنوعی: زاهد، به خاطر نداشتن درک کافی، از صحبت درباره حوریهای بهشت به خاطر خدمت به تو، صرفنظر کرد.
چون دیده دید ماه جمالت زیاده شد
مهری که با تو جان ستمکش ز دور داشت
هوش مصنوعی: وقتی که چهره زیبایت را دیدم، محبت و عشقی که از دور به تو داشتم، بیشتر شده است.
از پرتو تجلی انوار عارضت
هم دیده روشنائی و هم دل سرور داشت
هوش مصنوعی: از تابش نور زیبایی تو، هم چشمها روشنایی یافتند و هم دلها شاد شدند.
شب تا سحر ز شام خط و صبح عارضت
خاطر همان حکایت موسی و طور داشت
هوش مصنوعی: شب تا صبح، نور چهرهات به اندازهای دلانگیز و روشن بود که یادآور داستان موسی و کوه طور است.
در حلقه های زلف پریشان دلکشت
تا بامداد حلقه دلها حضور داشت
هوش مصنوعی: در بین حلقههای زلف بینظم و جذاب، دلهای عاشقان تا صبح حضور داشتند.
می یافت گوش جان من از صوت دلگشت
آن لذتی که نغمه صاحب زبور داشت
هوش مصنوعی: گوش جان من از صدای دلنواز آنچه میشنید، لذت میبرد، مانند لذتی که صاحب زبور از نغمهاش میبرد.
امروز حاسدان تو در ماتمند از آنک
با تو حسین دلشده دوشینه سور داشت
هوش مصنوعی: حسودان امروز در حیرت هستند، چون دیدهاند تو با حسین، که دلش برایت پر از عشق و شوق است، شاد و خوشحالی را تجربه کردهای.