هوش مصنوعی: ما دیگر تمایلی به شیرینی و دوستی نداریم، وقتی صحبت پیش می‌آید که دهان از شکر مملو می‌شود.

هوش مصنوعی: آشفتگان عشق به یکباره با لطف و محبت خود، به زیبایی چهره دوست، آرامش بخشیده‌اند.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که لبان دوست، مانند مفرحی زیبا و از یاقوت ساخته شده‌اند، که به خاطر دفع بیماری عشق، خوشبو و دلپذیر هستند.

هوش مصنوعی: گاهی انسان سخن می‌گوید و گاهی سکوت می‌کند، در حالی که در دلش جواهرات و زیبایی‌های عشق نهفته است.

هوش مصنوعی: به خاطر دل شکسته‌اش، لاله به دل یاقوت آسیب می‌زند. او با لبانی سرخ و پر از مروارید، به خواب دوستش می‌رسد.

هوش مصنوعی: هیچ کس نتوانسته عمر دوباره‌ای را طلب کند و ما هر لحظه در انتظار محبت و لبخند دوست هستیم.

هوش مصنوعی: کسی که دارای ذوق سالم و درست است، هرگز نمی‌تواند طعم شیرینی و زیبایی را بدون کمک و بیان دوستش بازگو کند.

هوش مصنوعی: ما گفتیم که شعر باید لطیف و دلنشین و پر از احساس باشد، مانند آواز دوست که همواره در ما طنین‌انداز است.

هوش مصنوعی: با شرم و حیا از داستان حسین، شکر و سپاسگزاری معنا پیدا می‌کند، اگر لب و دهان یار به شکر توصیف شود.