هوش مصنوعی: ای غم، آرزوی تو در دل من نشسته و درد تو مانند دارویی برای روح من است که موجب بهبودی‌ام می‌شود.

هوش مصنوعی: تو مانند گلی در باغ بهشت هستی و روح من ویرانه‌ای است که از رفتنت بی‌پناه شده. وقتی تو رفتی، زیبایی و زندگی این باغ از بین رفت.

هوش مصنوعی: چشم من مانند جام شراب است و دل من در حال سوختن و درد کشیدن است، شاید به این وسیله خیال تو شبی به من سر بزند و مهمان من شود.

هوش مصنوعی: اگر به ظاهر از محبوب دور شده‌ام، برایم مهم نیست، زیرا جان و دل من همواره نزد محبوب است.

هوش مصنوعی: من از باغ بهشت بی‌نیازم و تنها عشق تو را می‌پرستم؛ لذت من در کوی توست و آنجا برای من، بهشت واقعی است.

هوش مصنوعی: اگر شعرت به گوش کسی برسد که معنا را بفهمد، جانم را به گوشواره‌ای از کلمات حسین تقدیم می‌کنم.