هوش مصنوعی: ما دو چشمی داریم که به خاطر علاقه به چهره دوستم بیشتر از هر چیز دیگری برای ما ارزشمند است و اگر این اشک‌ها باعث شوند که چشمه‌ای بوجود آید، همان چشمه نیز برای ما محبوب‌تر خواهد بود.

هوش مصنوعی: در هیچ راهی نمی‌توان از این در عبور کرد. نمی‌دانیم باید به کجا برویم و این در به کدام مقصد می‌رسد.

هوش مصنوعی: در بوستان رضایت مانند گلی در حال شکفتن هستیم، هرچند که دل‌های ما پر از درد و رنج است.

هوش مصنوعی: اگر تو زخم بزنیم، با اینکه درد می‌کشیم، خوشحال می‌شویم و از این زخم لذت می‌بریم.

هوش مصنوعی: ما به خاطر غم تو در آتش سوزانیم، اما خوشحالیم زیرا طعم شیرین این غم‌ها را می‌شناسیم.

هوش مصنوعی: آرامش و صفا در این دنیا نمانده، بیایید با دل پاک و خالص، وابستگی‌مان به این خاک تیره را کنار بگذاریم.

هوش مصنوعی: حسین، با دوستانت خداحافظی کن و آماده‌ی رفتن باش، زیرا کاروان ما هم در حال حرکت به سفر است.