هوش مصنوعی: ای کسی که عشق تو جگرم را سوزانده، درد عشق تو مرا از خود بی‌خبر کرده است.

هوش مصنوعی: عشق تو مانند سرنوشت ازلی است که می‌خواهم مرا به کشتن برساند، و این موضوع از عالم غیب برایم روشن شده است.

هوش مصنوعی: عمر من سپری شد و از تو هیچ خبری به دست نیاوردم، یا شاید این من هستم که در جستجوی تو، از حال خود بی‌خبر ماندم.

هوش مصنوعی: لبانم از محبت تو خشک و بی‌روح است، اما چشمانم پر از اشک است. در این دنیا جز این خشک و تر وجود ندارد که بیانگر حال من باشد.

هوش مصنوعی: روزی که حسی از نگرانی و غم به قلبم هجوم آورد، جز عشق دیگر پناهی نداشتم.

هوش مصنوعی: اگر هزاران تیر رنج و درد از طرف دوست به من برسد، سپر من فقط دل شکسته‌ام است.

هوش مصنوعی: من دیوانه‌ام و نصیحت کردن تو هیچ فایده‌ای برایم ندارد، خواهش می‌کنم به خاطر خدا، برای من مشکل درست نکن.

هوش مصنوعی: شیرینی و زیبایی شعر من چیز عجیبی نیست؛ زیرا لب‌های من پر از شکر است که به خاطر دندانی به رنگ لعل بر آن نشسته است.

هوش مصنوعی: ای جان، آه حسین در دل تو تأثیری نداشت، در حالی که آتش آه سحر من مرا به شدت سوزاند.