همام تبریزی » رباعیات » شمارهٔ ۶۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بنشسته بدیم ما دو شهباز به هم</p></div>
<div class="m2"><p>کردیم به کوه و دشت پرواز بهم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>هر یک به رهی دگر برون افتادیم</p></div>
<div class="m2"><p>تا خود به کجا رسیم ما باز به هم</p></div></div>

شمارهٔ ۶۹

بنشسته بدیم ما دو شهباز به هم
کردیم به کوه و دشت پرواز بهم
هر یک به رهی دگر برون افتادیم
تا خود به کجا رسیم ما باز به هم

هوش مصنوعی: در این بیت، دو پرنده (شهباز) به هم نشسته‌اند و تصمیم می‌گیرند که در آسمان و طبیعت پرواز کنند. هر کدام از آن‌ها به سمت راهی متفاوت می‌روند، اما هدف نهایی‌شان این است که دوباره به هم برسند.

شمارهٔ ۶۷

شمارهٔ ۶۸

هوش مصنوعی: ما مانند دو پرنده قوی و شجاع کنار هم نشسته‌ایم و با هم به پرواز درآییم، به سمت کوه‌ها و دشت‌ها.

بنشسته بدیم ما دو شهباز به هم

کردیم به کوه و دشت پرواز بهم

هوش مصنوعی: ما هر کدام به راهی جدا رفته‌ایم و نمی‌دانیم به کجا خواهیم رسید، اما در نهایت دوباره به هم خواهیم رسید.

هر یک به رهی دگر برون افتادیم

تا خود به کجا رسیم ما باز به هم

شمارهٔ ۶۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده