همام تبریزی » رباعیات » شمارهٔ ۱۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای آنکه لبت آب حیات طرب است</p></div>
<div class="m2"><p>روی تو چو باده خرمی را سبب است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>جان از لب یار می‌ستاند لب تو</p></div>
<div class="m2"><p>این کآب حیات جان ستاند عجب است</p></div></div>

شمارهٔ ۱۲

ای آنکه لبت آب حیات طرب است
روی تو چو باده خرمی را سبب است
جان از لب یار می ستاند لب تو
این کآب حیات جان ستاند عجب است

هوش مصنوعی: بیت‌های مذکور به زیبایی و جذابیت لب و روی محبوب اشاره دارند. شاعر می‌گوید که لبان محبوبش مانند آب حیات هستند و زیبایی او باعث شادی و نشاط زندگی می‌شود. همچنین، بیان می‌کند که بوسیدن لب محبوب چنان لذتی دارد که جان را از او می‌گیرد، و این خود شگفت‌آور است که این آب حیات جان را به طور همزمان می‌ستاند.

شمارهٔ ۱۰

شمارهٔ ۱۱

هوش مصنوعی: ای کسی که لب‌های تو مانند آب زندگی، شادابی و نشاط را به همراه دارد، چهره‌ات همچون شراب، سبب خوشحالی و سرزندگی است.

ای آنکه لبت آب حیات طرب است

روی تو چو باده خرمی را سبب است

هوش مصنوعی: حیات و زندگی انسان در عشق و محبت محبوب و معشوق است. لب و زبان معشوق به قدری شیرین و زندگی‌بخش است که می‌تواند جان شخص را بگیرد، و این واقعیت تعجب‌انگیز است.

جان از لب یار می‌ستاند لب تو

این کآب حیات جان ستاند عجب است

شمارهٔ ۱۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها