گنجور

شمارهٔ ۶۲

دوست آن دارد و آن است که جان می‌بخشد
مهربانی به دل اهل دلان می‌بخشد
عقل و جان هر که کند پیشکش دلبر خویش
گوهر و لعل به دریا و به کان می‌بخشد
صفت روی دلارام کنم کاو دارد
آن ملاحت که حلاوت به زبان می‌بخشد
آتش عشق توام داد حیاتی به از آنک
آب الوند به خاک همدان می‌بخشد
چشم و ابروی تو را گو که به نخجیر مرو
صید خود روح بدان تیر و کمان می‌بخشد

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: سید جابر موسوی

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

دوست آن دارد و آن است که جان می‌بخشد
مهربانی به دل اهل دلان می‌بخشد
هوش مصنوعی: دوست واقعی کسی است که جانش را فدای دیگران می‌کند و مهربانی را به دل عاشقان هدیه می‌دهد.
عقل و جان هر که کند پیشکش دلبر خویش
گوهر و لعل به دریا و به کان می‌بخشد
هوش مصنوعی: هر کسی که عقل و جانش را فدای محبوبش کند، بهترین و با ارزش‌ترین چیزها را نیز بی‌ارزش می‌داند و به راحتی به دریا و معدن می‌بخشد.
صفت روی دلارام کنم کاو دارد
آن ملاحت که حلاوت به زبان می‌بخشد
هوش مصنوعی: دوست دارم درباره زیبایی و جذابیت چهره‌ای صحبت کنم که آن‌قدر دلنشین و خوشایند است که با هر کلامش شیرینی را به زبان می‌آورد.
آتش عشق توام داد حیاتی به از آنک
آب الوند به خاک همدان می‌بخشد
هوش مصنوعی: عشق تو مانند آتش است که به من زندگی می‌بخشد و این زندگی از آبی که رودخانه الوند به خاک همدان می‌دهد، ارزشمندتر است.
چشم و ابروی تو را گو که به نخجیر مرو
صید خود روح بدان تیر و کمان می‌بخشد
هوش مصنوعی: به چشمان و ابروهای تو بگو که به دنبال شکار نروند، چون آن تیر و کمان، روح و زندگی را به آن‌ها هدیه می‌دهد.

حاشیه ها

1400/04/22 20:06
کاربر سیستمی

تغییرات حاصل از پردازش تصحیحات ارسالی آقای پدرام شعبان‌زاده

تغییر مصرع ۱ از «دوست آن دارد و آن است که جان می بخشد» به «دوست آن دارد و آن است که جان می‌بخشد»

تغییر مصرع ۲ از «مهربانی به دل اهل دلان می بخشد» به «مهربانی به دل اهل دلان می‌بخشد»

تغییر مصرع ۴ از «گوهر و لعل به دریا و به کان می بخشد» به «گوهر و لعل به دریا و به کان می‌بخشد»

تغییر مصرع ۵ از «صفت روی دلارام کنم کار دارد» به «صفت روی دلارام کنم کاو دارد»

تغییر مصرع ۶ از «آن ملاحت که حلاوت به زبان می بخشد» به «آن ملاحت که حلاوت به زبان می‌بخشد»

تغییر مصرع ۷ از «آتش عشق توام داد حیاتی به از انک» به «آتش عشق توام داد حیاتی به از آنک»

تغییر مصرع ۸ از «آب الوند به خاک همدان می بخشد» به «آب الوند به خاک همدان می‌بخشد»

تغییر مصرع ۹ از «چشم و ابروی تو را کوکه به نخجیر مرو» به «چشم و ابروی تو را گو که به نخجیر مرو»

تغییر مصرع ۱۰ از «صید خود روح بدان تیر و کمان می بخشد» به «صید خود روح بدان تیر و کمان می‌بخشد»