گنجور

شمارهٔ ۶

روی ترکم بین مکن نسبت به خوبی ماه را
ترک من در خیل دارد همچو مه پنجاه را
دامن خرگه براندازد به شب‌ها تا مگر
گم‌رهی در منزل او باز یابد راه را
رهنمایان فلک با شب‌روان ره گم کنند
ترک من گر برنگیرد دامن خرگاه را
گر شبی در زلف مشکین، روی را پنهان کند
رهبری را برفروزم شعله‌های آه را
یوسف مصری اگر حسنی بدین سان داشتی
عکس رویش پر مه و خورشید کردی چاه را

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: سید جابر موسوی

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

حاشیه ها

1400/04/22 20:06
کاربر سیستمی

تغییرات حاصل از پردازش تصحیحات ارسالی آقای پدرام شعبان‌زاده

تغییر مصرع ۳ از «دامن خرگه براندازد به شبها تا مگر» به «دامن خرگه براندازد به شب‌ها تا مگر»

تغییر مصرع ۴ از «گم رهی در منزل او باز یابد راه را» به «گم‌رهی در منزل او باز یابد راه را»

تغییر مصرع ۵ از «ره نمایان فلک با شب روان ره گم کنند» به «رهنمایان فلک با شب‌روان ره گم کنند»

تغییر مصرع ۶ از «ترک من گر بر نگیرد دامن خرگاه را» به «ترک من گر برنگیرد دامن خرگاه را»

تغییر مصرع ۷ از «گر شبی در زلف مشکین روی را پنهان کند» به «گر شبی در زلف مشکین، روی را پنهان کند»

تغییر مصرع ۸ از «رهبری را برفروزم شعله های آه را» به «رهبری را برفروزم شعله‌های آه را»

تغییر مصرع ۱۰ از «عکس رویش پرمه و خورشید کردی چاه را» به «عکس رویش پر مه و خورشید کردی چاه را»