همام تبریزیشمارهٔ ۵۴
سلطان جان ز عالم علوی نگاه کرد
بهر شکار روی بدین دامگاه کرد
آمد به بند چار طبایع اسیر گشت
بر خویش عیش عالم علوی تباه کرد
چون مدتی به منزل سفلی بیارمید
رخ را ز دود گلخن دنیا سیاه کرد
پس نفس تیره شکل ز روی مناسبت
پیوند جان گزید چو در وی نگاه کرد
با جان چو نفس یافت مجال برادری
چون یوسفش به مکر گرفتار چاه کرد
توفیق در رسید ز چاهش خلاص داد
بازش به مصر عالم جان پادشاه کرد
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: سید جابر موسوی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
سلطان جان ز عالم علوی نگاه کرد
بهر شکار روی بدین دامگاه کرد
هوش مصنوعی: سلطان جان از دنیای بالا نگاهی به زمین انداخت و برای شکار به این دامگاه آمد.
آمد به بند چار طبایع اسیر گشت
بر خویش عیش عالم علوی تباه کرد
هوش مصنوعی: او به دام چهار عنصر گرفتار شد و به بی‌اختیاری سرنوشت خود را خراب کرد.
چون مدتی به منزل سفلی بیارمید
رخ را ز دود گلخن دنیا سیاه کرد
هوش مصنوعی: وقتی مدتی در این دنیا ماندگار شدم، چهره‌ام از غم و مشکلات زندگی به تاریکی و سیاهی گرایید.
پس نفس تیره شکل ز روی مناسبت
پیوند جان گزید چو در وی نگاه کرد
هوش مصنوعی: پس از آنکه نفس تیره و ناپسند از روی مناسبت به جان متصل شد، وقتی به درون او نگاه کرد، متوجه تغییراتش شد.
با جان چو نفس یافت مجال برادری
چون یوسفش به مکر گرفتار چاه کرد
هوش مصنوعی: وقتی که انسان از جانش مانند نفسش زندگی می‌کند، فرصت دوستی و برادری را پیدا می‌کند. مانند یوسف که به خاطر دسیسه دیگران به چاه افتاد.
توفیق در رسید ز چاهش خلاص داد
بازش به مصر عالم جان پادشاه کرد
هوش مصنوعی: با کمک و یاری الهی، او از چاه نجات یافت و به سرزمین مصر رسید، جایی که جان او به مقام پادشاهی دست یافت.
حاشیه ها
1400/04/22 20:06
کاربر سیستمی
تغییرات حاصل از پردازش تصحیحات ارسالی آقای پدرام شعبان‌زاده
تغییر مصرع ۲ از «بپر شکار روی بدین دامگاه کرد» به «بهر شکار روی بدین دامگاه کرد»
تغییر مصرع ۸ از «پیوند جان گزید چو دروی نگاه کرد» به «پیوند جان گزید چو در وی نگاه کرد»
تغییر مصرع ۹ از «با جان چو نفسیافت مجال برادری» به «با جان چو نفس یافت مجال برادری»
تغییر مصرع ۱۰ از «چون یوسفش بد مکر گرفتار چاه کرد» به «چون یوسفش به مکر گرفتار چاه کرد»
تغییر مصرع ۱۲ از «بازش به مصر عالم جان پادشاد کرد» به «بازش به مصر عالم جان پادشاه کرد»