همام تبریزیشمارهٔ ۱۸۸
ای باد نو بهاری بوی بهشت داری
از سوی گل رسیدی یا پیک آن نگاری
نی این چنین نسیمی از گلستان نیاید
معلوم شد ز بویت کز همدمان یاری
بر منزلی گذشتی داری از او نشانی
چون زلف مشک بارش خوش بوی بی‌قراری
بویی که روح بخشد دل را فتوح بخشد
از زلف یارم آید ای گل تو آن نداری
چون قامتش خرامان گردد میان بستان
آنجا تو خود که باشی ای سرو جویباری
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: سید جابر موسوی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای باد نو بهاری بوی بهشت داری
از سوی گل رسیدی یا پیک آن نگاری
هوش مصنوعی: ای باد خوش بهاری، تو عطر بهشت را با خود آوردی. آیا از سمت گل‌های زیبا به سراغ ما آمده‌ای، یا پیام‌آور آن معشوقه زیبا هستی؟
نی این چنین نسیمی از گلستان نیاید
معلوم شد ز بویت کز همدمان یاری
هوش مصنوعی: نسیم این‌گونه‌ای از باغ گل نمی‌وزد، پس معلوم می‌شود که بوی تو از دوستان نزدیکت است.
بر منزلی گذشتی داری از او نشانی
چون زلف مشک بارش خوش بوی بی‌قراری
هوش مصنوعی: شما از محلی عبور کرده‌اید که نشانه‌هایی از آنجا به جا مانده است، مانند زلف مشکی که بوی خوشی دارد و باعث بی‌قراری می‌شود.
بویی که روح بخشد دل را فتوح بخشد
از زلف یارم آید ای گل تو آن نداری
هوش مصنوعی: بویی که جان را شاداب می‌کند و دل را فتح می‌کند، از موهای محبوبم می‌آید، ای گل، تو آن را نداری.
چون قامتش خرامان گردد میان بستان
آنجا تو خود که باشی ای سرو جویباری
هوش مصنوعی: وقتی که او با وقار و زیبایی در باغ راه می‌رود، تو در آنجا چه کسی هستی ای سرو که در کنارش قرار گرفته‌ای؟
حاشیه ها
1400/04/22 20:06
کاربر سیستمی
تغییرات حاصل از پردازش تصحیحات ارسالی آقای پدرام شعبان‌زاده
تغییر مصرع ۴ از «معلوم شد ز بویت کز همدمان یاری» به «معلوم شد ز بویت کز همدمان یاری»
تغییر مصرع ۵ از «بر منزلی گذشتی داری ازو نشانی» به «بر منزلی گذشتی داری از او نشانی»
تغییر مصرع ۶ از «چون زلف مشک بارش خوش بوی بی قراری» به «چون زلف مشک بارش خوش بوی بی‌قراری»