گنجور

شمارهٔ ۱۸۲

گر دلم را اشتیاق روی یاران نیستی
ز آتش دل آب چشمم همچو باران نیستی
ارغوان و سنبل و نرگس کجا رستی ز خاک
در زمین گر روی و موی و چشم خوبان نیستی

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: سید جابر موسوی

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

گر دلم را اشتیاق روی یاران نیستی
ز آتش دل آب چشمم همچو باران نیستی
هوش مصنوعی: اگر دل من آرزوی دیدن دوستان را نداشته باشد، پس آتش دل و اشک‌هایم مانند باران نخواهد بود.
ارغوان و سنبل و نرگس کجا رستی ز خاک
در زمین گر روی و موی و چشم خوبان نیستی
هوش مصنوعی: اگر زیبایی‌هایی مثل گل ارغوان، سنبل و نرگس را از خاک زمین بگیریم، هیچ معنایی ندارند و زیبایی واقعی در وجود عزیزان و خوبان است.

حاشیه ها

1400/04/22 20:06
کاربر سیستمی

تغییرات حاصل از پردازش تصحیحات ارسالی آقای پدرام شعبان‌زاده

تغییر مصرع ۲ از «زاتش دل آب چشمم همچو باران نیستی» به «ز آتش دل آب چشمم همچو باران نیستی»

تغییر مصرع ۳ از «ارغوان و سنبل و نرگس کجا رستی زخاک» به «ارغوان و سنبل و نرگس کجا رستی ز خاک»