گنجور

شمارهٔ ۱۶۴

ملامت می‌کند دشمن مرا در عشق ورزیدن
به چشم عاشقان باید جمال شاهدان دیدن
نگردانند بدگویان مرا دور از نکورویان
به آواز سگان نتوان ز کوی دوست گردیدن
میان خلق می‌باید که عاشق راز نگشاید
ولی هرگز نمی‌شاید به گل خورشید پوشیدن
ملامت باد پندارم چو وصل دوست می‌خواهم
به هر بادی نمی‌شاید چو برگ بید لرزیدن
تورا ای ماه خرگاهی رسد بر دلبران شاهی
بباید جمله خوبان را زمین پیش تو بوسیدن
ز روی خوب می‌بینم جهان پر فتنه و غوغا
وز اینجا گشت هم پیدا طریق بت پرستیدن
از عکس روی چون ماهت به شب روشن شود راهت
کسی را سوی خرگاهت نباید راه پرسیدن
تماشا را اگر روزی میان باغ بخرامی
نباشد باغبانان را دگر پروای گل چیدن
دهان غنچه خوش باشد سحرگه چون شود خندان
ولی ذوقی دگر دارد لبت هنگام خندیدن
به صورت سرو می‌ماند به بالای خوشت لیکن
چه داند سرو بی معنی چنین شیرین خرامیدن
اگر بیرون کند بلبل ز سر سودای روی گل
بود امکان که باز آید همام از عشق ورزیدن

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: سید جابر موسوی

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ملامت می‌کند دشمن مرا در عشق ورزیدن
به چشم عاشقان باید جمال شاهدان دیدن
هوش مصنوعی: دشمن من را سرزنش می‌کند به خاطر عشق ورزیدن، اما من باید زیبایی چشمان عاشقانه را ببینم و جمال زیبای معشوق را درک کنم.
نگردانند بدگویان مرا دور از نکورویان
به آواز سگان نتوان ز کوی دوست گردیدن
هوش مصنوعی: بدگویان نمی‌توانند مرا از همراهی خوبان دور کنند، چرا که صدای سگان نمی‌تواند مانع رفتن من به سوی دوست شود.
میان خلق می‌باید که عاشق راز نگشاید
ولی هرگز نمی‌شاید به گل خورشید پوشیدن
هوش مصنوعی: در جمع مردم، عاشق باید راز خود را پنهان کند، اما هیچگاه نمی‌تواند از زیبایی و درخشندگی عشق خود دست بردارد.
ملامت باد پندارم چو وصل دوست می‌خواهم
به هر بادی نمی‌شاید چو برگ بید لرزیدن
هوش مصنوعی: نمی‌توانم به خاطر آرزوی وصال دوست، تحت فشار انتقادات و سرزنش‌ها قرار بگیرم، مانند برگی که در باد می‌لرزد. باید محکم و استوار باشم.
تورا ای ماه خرگاهی رسد بر دلبران شاهی
بباید جمله خوبان را زمین پیش تو بوسیدن
هوش مصنوعی: ای ماه زیبای خرامان، باید بر دلبرانی که شاهان را می‌پرستند، این زمین را به خاطر تو بوسه بدهند.
ز روی خوب می‌بینم جهان پر فتنه و غوغا
وز اینجا گشت هم پیدا طریق بت پرستیدن
هوش مصنوعی: از چهره‌ی زیبای تو، دنیای پر از آشوب و هیاهو را می‌بینم و می‌فهمم که در اینجا نیز راه‌هایی برای پرستش بت‌ها وجود دارد.
از عکس روی چون ماهت به شب روشن شود راهت
کسی را سوی خرگاهت نباید راه پرسیدن
هوش مصنوعی: چهره‌ی درخشان تو مانند ماه، به شب روشنی می‌بخشد و هر کسی نباید برای رسیدن به محل تو راهی را بپرسد.
تماشا را اگر روزی میان باغ بخرامی
نباشد باغبانان را دگر پروای گل چیدن
هوش مصنوعی: اگر روزی در تماشای باغ خوش نگذرد، دیگر باغبانان نگران چیدن گل نخواهند بود.
دهان غنچه خوش باشد سحرگه چون شود خندان
ولی ذوقی دگر دارد لبت هنگام خندیدن
هوش مصنوعی: کام غنچه بهار دلپذیر است و زیبا، اما لبخند تو لذتی دیگری دارد که در زمان خندیدن تو به وجود می‌آید.
به صورت سرو می‌ماند به بالای خوشت لیکن
چه داند سرو بی معنی چنین شیرین خرامیدن
هوش مصنوعی: به طور طبیعی، زیبایی و قامت راست یک سرو را توصیف می‌کند که در بالای خود، خوش می‌درخشد. اما این درک و زیبایی برای خود سرو، معنایی ندارد. او نمی‌داند که این شکل جذاب و دلپذیر چه مفهومی را به همراه دارد.
اگر بیرون کند بلبل ز سر سودای روی گل
بود امکان که باز آید همام از عشق ورزیدن
هوش مصنوعی: اگر بلبل از خیال زیبایی گل خارج شود، ممکن است دوباره به عشق ورزیدن باز گردد.

حاشیه ها

1398/09/23 20:11
طهرانی اصل

بیت چهارم
مصراع اول
ملامت با دپندارم ، دپندارم که حتما اشتباه تایپیه لطفا درستش کنید نمی دونم اصل کلمه چیه
البته چندتای دیگه رو هم دیدم اشعار این شاعر این شاعر اشتباه تایپی زیاد داره

1400/04/22 20:06
کاربر سیستمی

تغییرات حاصل از پردازش تصحیحات ارسالی آقای پدرام شعبان‌زاده

تغییر مصرع ۱ از «ملامت می کند دشمن مرا در عشق ورزیدن» به «ملامت می‌کند دشمن مرا در عشق ورزیدن»

تغییر مصرع ۳ از «نگردانند بدگویان مرادوراز نکورویان» به «نگردانند بدگویان مرا دور از نکورویان»

تغییر مصرع ۵ از «میان خلق می باید که عاشق راز نگشاید» به «میان خلق می‌باید که عاشق راز نگشاید»

تغییر مصرع ۶ از «ولی هرگز نمی شاید به گل خورشید پوشیدن» به «ولی هرگز نمی‌شاید به گل خورشید پوشیدن»

تغییر مصرع ۷ از «ملامت با دپندارم چووصل دوست می خواهم» به «ملامت باد پندارم چو وصل دوست می‌خواهم»

تغییر مصرع ۸ از «به هر بادی نمی شاید چو برگ بیدلرزیدن» به «به هر بادی نمی‌شاید چو برگ بید لرزیدن»

تغییر مصرع ۱۰ از «باید جمله خوبان را زمین پیش تو بوسیدن» به «بباید جمله خوبان را زمین پیش تو بوسیدن»

تغییر مصرع ۱۱ از «از روی خوب می بینم جهان پر فتنه و غوغا» به «ز روی خوب می‌بینم جهان پر فتنه و غوغا»

تغییر مصرع ۱۲ از «وزینجاگشت هم پیدا طریق بت پرستیدن» به «وز اینجا گشت هم پیدا طریق بت پرستیدن»

تغییر مصرع ۱۷ از «دهان غنچه خوش باشد سحر که چون شود خندان» به «دهان غنچه خوش باشد سحرگه چون شود خندان»

تغییر مصرع ۱۹ از «به صورت سرو می ماند به بالای خوشت لیکن» به «به صورت سرو می‌ماند به بالای خوشت لیکن»

1400/09/11 02:12
عظیم بقائی کرکج

وزن شعرمفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن میباشد