گنجور

شمارهٔ ۱۵۷

نیاید در قلم یارا حدیث آرزومندان
اگر صد سال بنویسم بود باقی دو صد چندان
در این آتش که من هستم زمانی دشمنت بادا
که حالی آب گرداند وجودش گر بود سندان
نیم آن کز تو برگردم فراقم گر کشد یا نه
به زخم از یار برگشتن نباشد مذهب رندان
ز خاک استخوان من دمد بوی وفاداری
نباشد دوستانت را وفای شست پیوندان
مگر بر جان مشتاقان ببخشاید دلت ور نی
نه مردی سود می‌دارد نه تدبیرخردمندان
نمیدانم چه روی‌ست آن که هر جایی که بنمودی
زحیرت عقل می‌گیرد سر انگشت در دندان
میان روضه با رضوان چو بی روی تو بنشینم
در آن ساعت چنان باشم که با اغیار در زندان
به محشر دیدهٔ آدم شود از دیدنت روشن
در آن مجمع که اندازد نظر بر روی فرزندان
تمنا یک نظر دارد همام از گوشه چشمت
امید بندگان باشد به الطاف خداوندان

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: سید جابر موسوی

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

نیاید در قلم یارا حدیث آرزومندان
اگر صد سال بنویسم بود باقی دو صد چندان
هوش مصنوعی: اگر بخواهم بگویم، هیچ قدرتی در نوشتن نمی‌تواند داستان آرزوهای مردم را به تصویر بکشد، حتی اگر صد سال زمان صرف کنم. زیرا این آرزوها به قدری زیاد و پیچیده‌اند که دو برابر آنچه که نوشته‌ام باقی می‌ماند.
در این آتش که من هستم زمانی دشمنت بادا
که حالی آب گرداند وجودش گر بود سندان
هوش مصنوعی: در این آتش که من در آن قرار دارم، زمانی برای دشمنت خواهد بود که اگر وجودش به مانند یک سندان باشد، آب فروردین به حالت جوش درآید. به عبارت دیگر، موقعیتی برای دشمن به وجود خواهد آمد که به شدت آسیب‌پذیر خواهد شد.
نیم آن کز تو برگردم فراقم گر کشد یا نه
به زخم از یار برگشتن نباشد مذهب رندان
هوش مصنوعی: اگر من از تو دور شوم، چه بخواهم و چه نخواهم، جدایی من را خواهد آزار داد. برگرداندن به سوی محبوب، در مرام عاشقان نیست.
ز خاک استخوان من دمد بوی وفاداری
نباشد دوستانت را وفای شست پیوندان
هوش مصنوعی: از خاک من بوی وفاداری می‌آید، اما اگر دوستانت به وعده‌های خود وفا نکنند، وفای واقعی در آن پیوندها وجود ندارد.
مگر بر جان مشتاقان ببخشاید دلت ور نی
نه مردی سود می‌دارد نه تدبیرخردمندان
هوش مصنوعی: آیا دل تو بر جان عاشقان رحم می‌کند؟ اگر نه، نه مردان چیزی عایدشان می‌شود و نه تدبیر خردمندان به کار می‌آید.
نمیدانم چه روی‌ست آن که هر جایی که بنمودی
زحیرت عقل می‌گیرد سر انگشت در دندان
هوش مصنوعی: نمی‌دانم چه چیزی است که هر کجا که خود را نشان می‌دهی، عقل آدم را به چالش می‌کشد و انگشتش را در دندانش می‌برد.
میان روضه با رضوان چو بی روی تو بنشینم
در آن ساعت چنان باشم که با اغیار در زندان
هوش مصنوعی: وقتی در بهشت با زیبایی تو نباشم، حتی اگر در باغ‌های بهشت هم باشم، احساس می‌کنم که در کنار دیگران در زندان هستم.
به محشر دیدهٔ آدم شود از دیدنت روشن
در آن مجمع که اندازد نظر بر روی فرزندان
هوش مصنوعی: در روز قیامت، با دیدن تو چشمان آدمی روشن می‌شود، در آن جمعی که به چهره فرزندان نگاه می‌کند.
تمنا یک نظر دارد همام از گوشه چشمت
امید بندگان باشد به الطاف خداوندان
هوش مصنوعی: همام از گوشه چشمت انتظار دارد که بندگان با دیدن تو به الطاف و نعمت‌های خداوند امیدوار شوند.

حاشیه ها

1400/04/22 20:06
کاربر سیستمی

تغییرات حاصل از پردازش تصحیحات ارسالی آقای پدرام شعبان‌زاده

تغییر مصرع ۱ از «نباید در قلم یارا حدیث آرزومندان» به «نیاید در قلم یارا حدیث آرزومندان»

تغییر مصرع ۲ از «اگر صدسال بنویسم بود باقی دو صد چندان» به «اگر صد سال بنویسم بود باقی دو صد چندان»

تغییر مصرع ۳ از «درین آتش که من هستم زمانی دشمنت بادا» به «در این آتش که من هستم زمانی دشمنت بادا»

تغییر مصرع ۴ از «که حالی آب گرداند وجودشگر بودسندان» به «که حالی آب گرداند وجودش گر بود سندان»

تغییر مصرع ۵ از «نیم آن کز تو برگردم فراقمگر کشد یا نه» به «نیم آن کز تو برگردم فراقم گر کشد یا نه»

تغییر مصرع ۶ از «به زخم ازباره برگشتن نباشد مذهب رندان» به «به زخم از یار برگشتن نباشد مذهب رندان»

تغییر مصرع ۱۰ از «نه مردی سود می دارد نه تدبیرخردمندان» به «نه مردی سود می‌دارد نه تدبیرخردمندان»

تغییر مصرع ۱۱ از «نمیدانم چه روی ست آن که هر جایی که بنمودی» به «نمیدانم چه روی‌ست آن که هر جایی که بنمودی»

تغییر مصرع ۱۲ از «زحیرت عقل می گیردسر انگشت در دندان» به «زحیرت عقل می‌گیرد سر انگشت در دندان»

تغییر مصرع ۱۳ از «میان روضه با رضوان چوبی روی تو بنشینم» به «میان روضه با رضوان چو بی روی تو بنشینم»

تغییر مصرع ۱۶ از «در آن مجمع کراندازد نظر بر روی فرزندان» به «در آن مجمع که اندازد نظر بر روی فرزندان»