هوش مصنوعی: در دنیا هیچ کس به اندازه تو یار و همراهی وجود ندارد. تو زنی با دلی پر از احساس و جذابیت هستی.

هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی زیبایی و دلربایی شخصی سخن می‌گوید. او را به یک گل خوشبو تشبیه کرده‌اند که قدی بلند و استخوانی زیبا دارد. چهره‌اش به قدری زیباست که گویی بهار به آن حسادت می‌کند.

هوش مصنوعی: رقیب او مثل خاری است و او مانند گلبرگ شادی در حال تماشا است. من از دست آن خاری، ملامت و سرزنش می‌کشم.

هوش مصنوعی: من از اختیار و انتخاب خود دست کشیدم، زیرا عاشق هرگز نمی‌تواند خود را در دست بگیرد و اختیاری داشته باشد.

هوش مصنوعی: وقتی که بر روی چهره‌ زیبایش غباری ببینم، به خاطر غیرتم جانم را به خطر می‌اندازم و فدای او می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر در کنارش باشم و در حال مستی او را ببینم، با خوشحالی در کنار او قرار می‌گیرم.

هوش مصنوعی: اگر حیدر صحبت کند، من سخنانش را مانند جواهری در گوش جانم قرار می‌دهم.