هوش مصنوعی: من در دنیای خودم گلی دارم که زیبایی‌اش در هیچ گلستانی پیدا نمی‌شود.

هوش مصنوعی: اگر کسی که دلم را دزدیده و زندگی‌ام را دوباره زنده می‌کند، به سراغم بیاید، آرامش واقعی را خواهم یافت.

هوش مصنوعی: چهره‌اش مانند خورشید درخشان و آشکار است، اما از نگاه بیگانگان پنهان و دور است.

هوش مصنوعی: اگر طوطی صحبت کند، حرف‌هایش به خاطر شیرینی شکر خوشایند و دلنشین خواهد بود.

هوش مصنوعی: وقتی چهره‌ات را می‌بینم، باغی از زیبایی است و قد و قامتت مانند سروی است که روح را تازه می‌کند.

هوش مصنوعی: بیا و در آغوشم با من باش که احساس می‌کنم در آستانه‌ی جدایی و مرگ هستم، زیرا این لحظه به پایان نزدیک است.

هوش مصنوعی: برو، ای حیدر، به محله‌ای که عاشقان جمع‌اند و به کسانی که دل‌شکسته‌اند بگو که حال من چگونه است.