هوش مصنوعی: اگر آن دوست همراه من باشد، همدم و رفیق روزهای زندگی‌ام خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر او در کنار من باشد، ممکن است که دچار خطر شوم و از دنیا بروم.

هوش مصنوعی: اگر او می‌تواند بر همه جهانیان حکمرانی کند، پس به طور طبیعی باید بتواند بر من نیز کنترل داشته باشد.

هوش مصنوعی: چهره ی دلربا و موهای خوشبو و عطرآگین او، بهار و زیبایی زندگی من است.

هوش مصنوعی: گاهی عمر و زندگی من در دست خداوند است و گاهی به خود من بستگی دارد.

هوش مصنوعی: اگر محبوب به کار من توجه کند، همه کارهای دنیا برای من خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر او پرده‌دار من نباشد، من پرده‌ام را پاره پوره می‌کنم.

هوش مصنوعی: حیدر، این شعر زیبا را می‌سراید و دلیلی برای این کار دارد: او می‌خواهد سخنانش به یادگاری از من باقی بماند.