هوش مصنوعی: در صبحگاه، نور خورشید درخشان و تابان به دنیا می‌تابد و یا اینکه در دل صاحبدلان، آرامش و راحتی زندگی پیدا می‌شود.

هوش مصنوعی: در محفل آزادگان و در میان جمعی که از زحمت و سختی رهایی یافته‌اند، گل‌های خوشبو و شاداب شکوفه می‌زنند و سروهای بلند و زیبا به آرامی در حال آمدن هستند.

هوش مصنوعی: یعقوب دوباره بینا می‌شود و خوشحالی و نعمت به او می‌رسد، زیرا محبوبیت یوسف از زمین مصر به سرزمین کنعان می‌آید.

هوش مصنوعی: در اینجا به فردی اشاره می‌شود که دارای زیبایی و جذابیتی خاص است. او چهره‌ای زیبا و غنچه‌گون دارد و موهایش به شکلی دل‌فریب و جذاب است. همچنین، وجود نشان‌ها و نشانه‌های زیبایی مانند خال و زلف او، او را به عنوان یکی از برترین زیبایان معرفی می‌کند. در مجموع، این توصیف به تصویر کشیدن جذابیت و لطافت او نسبت به دیگران است.

هوش مصنوعی: ای جان عاشق و شیدا، دل‌ها همه به تو وابسته‌اند. فریاد ما از آسیب‌هایی که از تو می‌کشیم، به گوش سلطان می‌رسد.

هوش مصنوعی: اکنون دیگر هیچ دلی را نمی‌توانم درمان کنم و صدای ناله‌ام دیگر فایده‌ای ندارد. امروز در باغ دل، میوه‌ای از جانم می‌رسد.

هوش مصنوعی: هر کسی که به یاری و کمک دیگران پرداخته یا در جمع افرادی با روح معنوی حضور دارد، درد و مشکلش به حل و درمان خواهد رسید.

هوش مصنوعی: تا زمانی که سبزه‌ها بر لبه لب او با عطر مشک مشخص می‌شوند، خط خوشچهره او در آب زندگی نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر عاشق در انتظار معشوقش رنج می‌کشد، این درد و رنج به آخر می‌رسد. و اگر حیدر (علی) جانش را هم فدای معشوقش کند، در نهایت به او خواهد رسید.