هوش مصنوعی: ماه مانند فرشتگان زیباست و سنگینی دلش به طرز خاصی جلب توجه می‌کند. زیبایی‌اش به قدری است که بت‌های آتشینی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و قلب و جان من را می‌رباید.

هوش مصنوعی: گل عطر تو را دارد، شب تار از موهای توست و ماه نوری از چهره تو می‌تاباند، در آسمان دلبری و زیبایی تو.

هوش مصنوعی: چهره‌ای مانند خورشید و ماه داری، لبی مانند لعل که درخشان و گرم است. با این زیبایی، خطی از گل سنبل در اطراف گلبرگ‌های لطیف و زیبای گل می‌کشی.

هوش مصنوعی: بدن من به خاک تبدیل شد و دل غمگینم به خون نشست. اگر از روی خاک من رد شوی، روحی دوباره در بدنم دمیده می‌شود.

هوش مصنوعی: من هر وقت که به زیبایی تو نگاه می‌کنم، دل و جانم را فدای تو می‌کنم و به نشانه ارادت، در برابر تو سر به زمین می‌نهم تا اینکه تو گذری بر من داشته باشی.

هوش مصنوعی: موهای تو بخت مرا بد می‌کند و حالت چهره‌ات حال مرا به هم می‌زند. لب‌های تو باعث فریب و فسون می‌شوند و چشمانت جادوگری می‌کنند.

هوش مصنوعی: ای موهای شب‌رنگ تو مانند هلال زیبای ابرویت است و خورشید از شرم چهره‌ات پشت گل نیلوفری پنهان شده است.

هوش مصنوعی: گاهی در باغ و چمن شادی و شوق به پا می‌کنی، گاهی گل‌ها را با زیبایی‌ات زینت می‌بخشی، گاهی صدایت را چون بلبل زیبا می‌خوانی و گاهی درخشندگی‌ات مثل کبک دری است.

هوش مصنوعی: ای غیرت خورشید و ماه! برای یاری، یک نگاه به حیدر بیدل بینداز تا از جوانی خود بهره‌مند شوی.