هوش مصنوعی: می‌خواهم که تو نیازم را برآورده کنی و بخواهی که با محبت و ارتباط نزدیک‌تری مرا آشنا کنی.

هوش مصنوعی: اگر روزی نگاهی به من بیندازید، حتی از اوج بالا و بزرگی‌ام به خود می‌بالید.

هوش مصنوعی: تا کی با ابروهای کمان‌مانندت به من تیراندازی می‌کنی؟ تا کی با چشمان خودم مرا در درد و غم فرو می‌بری؟

هوش مصنوعی: تو با پیچ و تاب زلف‌هایت مرا به خود نزدیک نمی‌کنی. بنیاد و اصالت تو اشتباه است، به همین دلیل گمراه می‌شوی.

هوش مصنوعی: ای دختر ترک با چشم‌های تنگ و بی‌رحم! چرا با عاشقان خودت رفتار بد می‌کنی و ماجرا درست می‌کنی؟

هوش مصنوعی: در مکانی آرام و زیبا، از تو انتظار دارم که با نگاهی مهربانانه و با لطف به من بی‌نوا توجه کنی و دلجویی نمایی.

هوش مصنوعی: و سپس تو به پزشک من تبدیل می‌شوی، در حالی که در حالتی بیمار و ناتوان هستم و با زیبایی‌ات، درد دلم را درمان می‌کنی.

هوش مصنوعی: اگر حیدر (علی) برای تو دعا کند، منتی بر خداوند بگذار که من هم دعاگر و خواهان دولت (قدرت) هستم، حالا اگر او دعا کند چه اتفاقی خواهد افتاد؟

هوش مصنوعی: اگر روزگار با تو بد کند و به تو ظلم کند، شاید اگر خود را به خدا بسپاری، اوضاع بهتری برایت پیش بیاید.