هوش مصنوعی: تو همچون آفتاب زیبایی که در صبحگاه می‌تابد و نورش جلال و عظمت دارد، به خیال و آرزوی وصال تو دل بسته‌ام.

هوش مصنوعی: بدان دو گل زیبا که یکی پرتاب است و دیگری شبیه سرو و عطر سوسن دارد، اشاره به دو نرگس خواب‌آلود و همچنین ناز و فریب را می‌کند که در جنگ و جدال هستند.

هوش مصنوعی: بدان که با ترفند و نیرنگ و ناز و عشوه، هزاران یوسف را در آن چاه عمیق به دام انداخته‌ای.

هوش مصنوعی: چون بوسهٔ تو بر عاشقان منع شده است، عشق من به تو به قیمت خون من حلال شده است.

هوش مصنوعی: به رنگ قرمز چهره شراب، به رنگ زرد چهره من، به رنگ سبز خط سبز تو، و به دل سیاه خال تو اشاره دارد.

هوش مصنوعی: در دل آتش چهرهٔ زیبایت، اشک‌های من همچون آب‌ جاری است. خاک مقدس کعبه، سمبل عشق و longing به توست و بوی نسیم شمال، یادآور تو و عشق‌های دور از دسترس من است.

هوش مصنوعی: با اندوه عمیق بیگانگان و در شب‌های تنهایی، به زحمت و سختی شب‌های فاصله و به لذت روزهای وصال اشاره می‌شود.

هوش مصنوعی: بدان خدایی که مانند ابرو و چهره تو، ماه را با هنر خود گاهی کامل و گاهی میان‌داشتی می‌آفریند؛

هوش مصنوعی: حیدر به خاطر دوری از چهره‌ات براساس غم و اندوهی که دارد، جام‌های زهر را پر از غم و اندوه می‌نوشد.