هوش مصنوعی: نمی‌دانم برای درمان دلم به سراغ چه کسی بروم یا حال ناخوشایند خود را به چه کسی بگویم.

هوش مصنوعی: آیا کسی هست که بتوانم با او صحبت کنم و بگویم که درد جدایی و اشک‌ها چه بار سنگینی بر دوش من گذاشته است؟

هوش مصنوعی: تا زمانی که سرم بود، غم را بر زانوانم می‌نهادیم، و تا زمانی که جانم بود، در جستجوی وصال تو می‌دویدم.

هوش مصنوعی: من از زیبایی و ثروت سخن می‌گویم و هرگز روی خود را از تو برنمی‌گردانم، حتی اگر چهره‌ام به خون آغشته شود، دست از عشق تو نخواهم کشید.

هوش مصنوعی: اگر از ناز و خودخواهی بر من بگذری، من مثل خاک در پای تو افتاده‌ام و به تو احترام می‌گذارم.

هوش مصنوعی: ای دوست، چه بگویم از حال ناچیز و بیچاره‌ام که به خاطر زلف‌های تو مانند یک مهره‌ی بازی سرگشته و پریشان شده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر به دست تو کشته شوم، مانند حیدر، هرگز به خاطر تو، ای ترک زیباچهره، نخواهم گفت.