هوش مصنوعی: در صبحی روشن و دل‌انگیز، وقتی که ماه در آسمان بالای گنبدی آبی رنگ قرار دارد، سلطانی از طارم اشتیاق خود را با به اهتزاز درآوردن پرچمی نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: به خاطر ترس از تیغ تیز خورشید، ستاره‌ها از آسمان فرار کردند، مانند مگس‌های زخمی.

هوش مصنوعی: هنگامی که صبح از خواب بیدار شد، ناخدای کشتی روانه شد و قایق را به سمت دریای نیلگون راند.

هوش مصنوعی: از روی صدق و راستی، با صابون محبت، فرشتۀ روز را در سحر، از دامن آسمان پاک کرد و چهرۀ افق را شست.

هوش مصنوعی: زمانی که خورشید طلوع کرد، بت زیبایی از در ورودی من بیرون آمد که چهره‌اش به قدری روشن و زیبا بود که ماه را تحت تاثیر قرار داد و به آن جلوه‌ای خاص بخشید.

هوش مصنوعی: سنبل شکسته او بوی خوشی مثل عنبر گرفته و چهره‌اش بر گل و گیاهان جلوه‌گری می‌کند.

هوش مصنوعی: قد بلند و زیبای او مانند گل یاسمین و سنبل است، و درون لباسش، برگ‌های لاله و زنبق وجود دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و جذابیت کسی اشاره دارد که مانند شعله‌ای از آفتاب است و با زلف‌های خود، زیبایی خویش را به دنیا نشان می‌دهد. آن شخص مانند ماهی درخشان و جذاب به نظر می‌رسد که زنجیر شده است و این زنجیر نماد وابستگی یا دوستی عمیق اوست. به طور کلی، این تصویر از زیبایی و جذابیت به خوبی بیان شده است.

هوش مصنوعی: چهره‌اش مانند بهار درخشان و گرم است، و از زیبایی‌اش گل‌ها عطرآگین شده‌اند و در میان قطرات عرق قرار گرفته‌اند.

هوش مصنوعی: خوشی و شادابی در دل و در دست، جامی پر از شراب قرمز و داغ قرار دارد. در حال نوشیدن این شراب، آرام و بی‌سروصدا می‌چرخم و لذت می‌برم.

هوش مصنوعی: با شیرینی و ناز خود، تیرش را به قلب من نشانده و زخم نگاهش، به ناحق، مرا رنجانده است.

هوش مصنوعی: به خاطر نعمت‌های شیرین دوست، طوطی با زبان خوش و گویای خود مانند فندق دهانش را باز کرده است.

هوش مصنوعی: گفتم: ای معشوق و نوشنده، حالا لیوان شراب را بیاور؛ چرا که نوازنده‌ام بر سازش نواخته و می‌رقصد.

هوش مصنوعی: یک جام شراب به دست من داد و گفت: بنوش! وقتی از دست او نوشیدم، شراب را از دستش گرفتم.

هوش مصنوعی: از عشق چشم‌های زیبای نرگس، سرمست و شاداب شدم و مانند غنچه‌ای در حال شکفتن، سرم را به خاطر عاشقی به درد آوردم.

هوش مصنوعی: برای اینکه به مقام بلند و افتخاری دست پیدا کنم، مانند کلاهی که بر خاک می‌افتد، خود را به زحمت انداختم و در تلاش و کوشش مانند موزه و بشمق (نوعی کلاه) قرار گرفتم.

هوش مصنوعی: حیدر، به خدمت شاه برو و قصیده‌ای پیچیده و زیبایی برای او بخوان.

هوش مصنوعی: به مانند سعادت که دراز و پیوسته است، به پادشاهی برو که سرنوشت و خوشبختی به او تعلق دارد.

هوش مصنوعی: هر فردی که از مسیر و اصول درست منحرف شود، با زخم و آسیب کلام دیگران مانند کاغذی که با قلم خط می‌خورد، مورد انتقاد و آزار قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در اطراف این باغ، که بهشت را می‌ماند، خندقی وجود دارد که از سطح زمین تا عرش آسمان کشیده شده است.

هوش مصنوعی: هر گاه که شاه سوار بر اسب می‌شود و در میدان ظاهر می‌شود، مانند هزار فیل، با قدرت و عظمت به پیش می‌آید.

هوش مصنوعی: به خاطر عظمت و شکوه او، این اسب سرکش و نازنین را به طرف او می‌آورند تا به عنوان هدیه‌ای تقدیم شود.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به پاکی و طهارت شخصی مانند یحیی شده است که معصوم و بی‌گناه است و نام او به شکلی از نام خدا نشأت گرفته است. به این ترتیب، فردی که مورد اشاره قرار گرفته، از گناهان و ناپاکی‌ها دور است و ویژگی‌های مثبتی دارد که آن را از دیگران متمایز می‌کند.

هوش مصنوعی: نصرت دین یحیی، که دارای ویژگی‌های نیک و دلیرانه است، پادشاهی راستین و برازنده در چهره آفاق به شمار می‌رود.

هوش مصنوعی: تو به خاطر بزرگی، سادگی و ادب خود برتر از همه پادشاهان گذشته‌ای.

هوش مصنوعی: شاهان معروف و بزرگوار عالم امروز در مجلس تو همچون کودکانی که در دنیای بازی و یادگیری هستند، با شوق و سرزندگی حضور دارند.

هوش مصنوعی: من تو را به شناخت حقی که داری، شناخته‌ام. تو در این دنیا آگاه و صاحب بصیرت هستی.

هوش مصنوعی: اگر به درک و شناخت عمیقی از دو جهان دست یافته‌ای، دیگر نیازی به جنگ و جدال در این دنیا برای تو وجود ندارد.

هوش مصنوعی: هر فردی که تو را ببیند، به خاطر شجاعت و دلیری و قوت قلبی که داری، احترام و صداقت را نسبت به تو نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: حروف ستاره‌ها و صفحه آسمان امروز به خاطر تو کم شده‌اند، حتی کمتر از نیمی از یک ورق.

هوش مصنوعی: هیچ چیز در دنیا نمی‌تواند از خدمت و محبت تو دوری کند و هیچ سلطانی هرگز از درگاه تو روی برنگرداند.

هوش مصنوعی: اگر چه جوجه‌ای از قاف سیمرغ بالاتر پرواز کند، اما اگر فقط به یاد تو لحظه‌ای پرواز کند، ارزش بیشتری دارد.

هوش مصنوعی: آسمان قدیمی که به بندگی تو اعتراف کرد، حالا پیش همه‌ی جهانیان خود را نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: به هیچ وجه نباید کسی که به تو دو رو است و در ظاهر حرف دیگری می‌زند، برای دیگران ارزشمند و عزیز باشد.

هوش مصنوعی: هر فردی که به عشق تو آگاه شود، در میان مردم مانند پرچم سرافراز و با افتخار است.

هوش مصنوعی: شخص بی‌ارزشی که هیچ آبرویی ندارد، به زودی مانند خاکی که در آتش حسد و حرص می‌سوزد، محو و نابود خواهد شد.

هوش مصنوعی: به خداوندی که زمین را با هفت رنگ و طرح مختلف پوشانده و به توانایی که آسمان را مانند گنبدی معلق بالا برده است.

هوش مصنوعی: به کسی که برای روشنی شب، چراغ ماه را در تاریکی فروخت.

هوش مصنوعی: خداوند دنیا را از ابتدا به خاطر عشق به مصطفی خلق کرده است.

هوش مصنوعی: این بیت به معنای این است که او به یاران و نسل شریف خود اشاره می‌کند، افرادی که تنها به خاطر محبت و دوستی به حق سخن می‌گویند و در معاشرت‌ها و برخوردهایشان از این اصل پیروی می‌کنند.

هوش مصنوعی: برای دور کردن چشم زخم، باید به کلام پروردگار پناه ببری.

هوش مصنوعی: در اینجا به اجزای مختلف وجود انسان و جهان اشاره شده است. گفته شده که انسان از چهار خصلت اصلی تشکیل شده و سه نوع داشتن روح و نفس و عوامل تولید نیز در او وجود دارد. سپس به شش جهان و هفت ستاره و نه قصر نیز اشاره می‌شود که نمایانگر ابعاد وسیع زندگی و کائنات است. به نوعی، این توضیحات به تنوع و پیچیدگی وجود و جهان اشاره دارند.

هوش مصنوعی: برای کسانی که در مسیر عرفان قدم می‌زنند و عاشق خداوند هستند، آنچنان در تلاش و مجاهدت بوده‌اند که دیگر در چشمانشان نشانی از خستگی و ناتوانی باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: در هر صبح، خورشید با عشق و محبت به آسمان می‌آید و مانند پرچم زیبایی بر فراز گل‌های نیلوفری می‌درخشد.

هوش مصنوعی: در شب، در کنار گاو آسمان و بره‌ای که نمایانگر چرخ زمان است، به قرص ماه و سفره‌ای که شامل هفت طبقه غذاست، اشاره دارد. این تصویر به فضایی رویایی و معنوی اشاره می‌کند که پر از زیبایی و تنوع است.

هوش مصنوعی: در میان پادشاهان، کسی به شجاعت، صبر و ادب تو مشابهتی ندارد و کسی نمی‌تواند به پای تو برسد.

هوش مصنوعی: ای روشنایی! هرچند که از سخنان خود گنجینه‌ای ایجاد کرده‌ام، اما از کسی در این دنیا هیچ خواسته‌ای ندارم، حتی به اندازه یک دانق.

هوش مصنوعی: من هرگز یک آدم بخیل را به هیچ قیمتی نمی‌خرم، حتی اگر لباس‌های زیبا و گرانبهایی به تن داشته باشد.

هوش مصنوعی: در شهر یزد، شاعری معروف و برجسته وجود دارد که هنوز هم با شیوه‌ای ابتدایی و ناآگاهانه شاعری می‌کند و هر روز و شب به این کار مشغول است.

هوش مصنوعی: در جهان هیچ‌کس نباید در نظر مردم بی‌ارزش و خوار شود.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای همانند شاهباز، که نماد حقیقت و عظمت است، هرگز به نغمه و آواز یک بلبل یا جیک‌جیک کردن یک گنجشک نمی‌رسد. در واقع، جا و مقام این پرنده با دیگران قابل مقایسه نیست و او در دنیای خود به طور متفاوتی می‌داند و حس می‌کند.

هوش مصنوعی: باید از خدای جهان سپاسگزار باشیم که امروز کسی وجود دارد که بتواند همای را از دیگران تشخیص بدهد.

هوش مصنوعی: بهتر است که صحبت طولانی را کوتاه کنم، زیرا درازگویی به شدت احمقانه است.

هوش مصنوعی: همیشه وقتی که شب فرا می‌رسد، قایق خورشید در این دریای تاریک غرق می‌شود.

هوش مصنوعی: برای آنکه تو همیشه در تلاش برای حق هستی، امیدوارم که وجود تو همیشه مورد حمایت حق باشد!