هوش مصنوعی: ای پروردگار توانا و پاک، به درگاهت پناه آورده‌ام. اگر قبلاً از مسیر گم شده بودم، حالا به راهت برگشته‌ام.

هوش مصنوعی: من جانم را در صبحگاه اول با صداقت نزد تو آوردم، تا مبادا بگویی دیر آمدی، زیرا هم‌اکنون به وقت خود آمده‌ام.

هوش مصنوعی: هر شب خود را برای عزت تو آماده کرده‌ام و هر صبح برای اطاعت از تو به درگاهت می‌روم.

هوش مصنوعی: من به نزد قاضی نیازها به خاطر گناهانم، از محمد و علی به عنوان شاهدان یاد کرده‌ام.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه همیشه برای من پشتیبان و تکیه‌گاه بود، همیشه دل و روحم را به درگاه خداوند می‌سپارم.

هوش مصنوعی: من ابزار و امکاناتی ندارم و به خاطر فقر و تنگ دستی‌ام در باتلاقی مانده‌ام، تا فکر نکنی که برای تو با خودم وسایلی آورده‌ام.

هوش مصنوعی: من از شرم شما، سرم را به زمین گذاشته‌ام چون در حضور شما گناه کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من مسلمانم و نمی‌توانم به کسی که کافر است، اشتباه کنم. زیرا من هرگز دچار اشتباه نشده‌ام.

هوش مصنوعی: به خاطر سجده و عبادت، هر کس که به من نزدیک می‌شود، خود را در حضور آن مقام رفیع humble کرده‌ام.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه همیشه باید بر درگاه خداوند توجه داشت، گاهی اوقات هم به درگاه عزت و مقام اهمیت داده‌ام.

هوش مصنوعی: هر کسی به خاطر طاعت و عبادت خود میوه‌ای از بهشت به حضور آن بزرگوار آورده، اما من به خاطر نداشتن میوه، فقط یک گیاه بی‌برگ به او تقدیم کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در من نشانه‌ای از زیبایی و افتخار نیست، زیرا تحت تاثیر سختی‌ها و مشکلات زندگی قرار گرفته‌ام. من دچار شکست و ناکامی شده‌ام و آینده‌ام نیز تاریک و ناامیدکننده به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: در نیمه شب، آهی به آسمان بلند کردم و نگاهی به آینهٔ آسمان انداختم. این کبودی که روی چهرهٔ ماه نشسته، همه نشانهٔ غم و اندوه من است.

هوش مصنوعی: هرچند که می‌دانم صدای ناله‌ام برای تو بی‌اهمیت است، اما همچنان هر لحظه از دل خود برایت آه و ناله می‌کنم.

هوش مصنوعی: من به پیش تو آمده‌ام بدون هیچ گونه قدرت و ثروتی، تا این‌که نگوئی که من با بزرگان و لشگریان آمده‌ام.

هوش مصنوعی: من در موقعیتی سخت و عمیق قرار دارم و از این که بخواهم در برابر تو از مقام و جایگاه خود سخن بگویم شرمنده‌ام.

هوش مصنوعی: من به خاطر بی‌توجهی و غفلت، عمر خود را به باد داده‌ام، بنابراین اکنون مانند کاهی در درگاه تو حاضر شده‌ام.

هوش مصنوعی: شکستگی اشک‌هایم به اندازه‌ای زیاد است که گویی در دریا فرو می‌رود، و من مانند ماهی در حال شنا کردن در این احساسات غوطه‌ور هستم.

هوش مصنوعی: به طور ناگهانی، طوفان بزرگ و عظیم مانند طوفان نوح در جهان ظاهر خواهد شد، زیرا من از چشمانم، اشک‌های خونین و غمگین را به ارمغان آورده‌ام.

هوش مصنوعی: حال من به خاطر گناهی که مرتکب شده‌ام خراب است و این حال بد را به خاطر صداقتی که در دلم به تو دارم، به وجود آورده‌ام.

هوش مصنوعی: درد من بیشتر شده و به عمرم افزوده شده است، چون به خاطر نداشتن آرامش، هر روز از عمری که داشتم با آه و ناله کم کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من جانم را از بدن خارج کرده‌ام و به سرزمین مصر آمده‌ام. به یوسف مصری نگاه کن، که من او را از عمق چاه بیرون آورده‌ام.

هوش مصنوعی: من در حضور تو از خداوند می‌گویم و به تو یادآور می‌شوم که تنها اوست که وجود دارد، تا تو اشتباه نگیری و فکر نکنی که من از ناوجودی‌ها صحبت می‌کنم.

هوش مصنوعی: ای مسلمانان! در این میدان، از اسب آرزوهایم پیاده شدم و چهره‌ام را به سوی شاه آورده‌ام.

هوش مصنوعی: هر فردی در دنیای خود حمایتی دارد، اما در واقع من تنها از حق و حقیقت به عنوان پشتیبان و تکیه‌گاه خود بهره‌مند شده‌ام.

هوش مصنوعی: عشق من به قدری عمیق و خاص است که نمی‌خواهم فکر کنی که این احساس تنها محصول زمان و اتفاقات دنیوی است.

هوش مصنوعی: در ابتدا، من به ذات پاک او عاشق بوده‌ام و عشق او را از همان زمان با خود به اینجا آورده‌ام.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه تو از خداوند عذرخواهی کنی، من که حیدر هستم و دلم پر از دل‌تنگی است، این عذرخواهی را به تو تقدیم کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من از سیاست وحشت دارم، زیرا دیوانگی من که موجبات جرم را فراهم کرده، ممکن است مرا به حضور پادشاه بیاورد.