هوش مصنوعی: در دستان پادشاه کمانی وجود داشت که نشانه‌ای از ماه نو از آن تحکیم شده بود.

هوش مصنوعی: خم شده مانند ابروان زیبا، هر گوشه‌ای از دنیا را به قربانگاه تبدیل کرده است.

هوش مصنوعی: مانند ابروی معشوق که در زیبایی خاصی دارد، در عوض، برخی نقاط پنهان از آن زیبایی نیز وجود دارد که ممکن است مشکلات و گره‌هایی به همراه داشته باشد.

هوش مصنوعی: جوانان با شجاعت و آمادگی به جنگ می‌روند، مانند شیرانی که برای حمله آماده شده‌اند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به توصیف زیبایی و جاذبه‌ی معشوق پرداخته است. او ابروهای معشوق را که شبیه به یک گره‌ افکنده شده در آسمان است توصیف می‌کند و همچنین به دلیری و قدرت او اشاره می‌کند که مانند کمند بر بازویش است. به‌طور کلی، شاعر با این تصویرسازی به چشمان خیره‌کننده و زیبایی خاص معشوق اشاره کرده و احساس شگفتی و عشق را به تصویر کشیده است.

هوش مصنوعی: بر کمان، تیر تیز و خون‌آلودی گذاشته بود که مانند پرتاب مژگان زیبا و تیز به نظر می‌رسید.

هوش مصنوعی: هر کسی که به او نزدیک شده و در آغوش شخصی بلندقد و زیبا قرار گرفته است، به نوعی مورد توجه و محبت قرار گرفته.

هوش مصنوعی: مردم با کنجکاوی و زیبایی او را نگاه می‌کنند و به قد و قامتش توجه دارند.

هوش مصنوعی: در مسیر دوستی‌ها، به زمین افتاده‌ام و دشمنان را از دور تحت تأثیر قرار داده‌ام و نابود کرده‌ام.

هوش مصنوعی: شاه در علم و دانش بسیار توانمند و مسلط بود، مانند کمانی که به‌سوی تیر کشیده شده است.

هوش مصنوعی: اگر به استخوان اشاره کنی، تیر به عمق آن نفوذ می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر مورچه‌ایی در برابر تیر چشم او قرار بگیرد، فقط به یک پر تیر خیره می‌شود.

هوش مصنوعی: چشمانش به قدری زیبا هستند که وقتی نگاهی به کسی می‌اندازد، مانند تیر از کمان رها می‌شود و تاثیر عمیقی می‌گذارد.

هوش مصنوعی: زمانی که شاه مانند تیر به هدف خود نشانه گرفته، آن گدا با اندوهی عاشقانه آهی می‌کشد.

هوش مصنوعی: در اینجا سخنگو بیان می‌کند که دلش به خاطر محبوبش می‌تپد و جانش را به مانند تیر کمان او می‌داند. به عبارت دیگر، عشق و علاقه‌اش به آن شخص به قدری عمیق است که زندگی‌اش را به کمان و تیر آن معشوق تشبیه می‌کند.

هوش مصنوعی: چشم تو مانند حلقه‌ای است که آماده است تا اگر روزی به کاه برسی، بر تیر تو بماند.

هوش مصنوعی: ای کاش تیر عشق تو به من اصابت کند تا وارد دل من شود و در آنجا جا بگیرد.

هوش مصنوعی: ضربه‌ای که از تو به دل می‌خورد، برای من خوشایندتر است تا اینکه از نی شیرین چیزی بشنوم.

هوش مصنوعی: دوست دارم که نی، که همان تیر کمان است، به سینه‌ام برسد و دردی را که در جانم دارم، احساس کنم.

هوش مصنوعی: اگر تیر و کمانی از دستت نیاید، خودت بگو و گرنه من از نابلدی و ضعف عملکردت شکایت نخواهم کرد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به اهداف دیگر آن گدا، ارزش من را درک نکردی، اشتباه کردی.

هوش مصنوعی: بدن من از ضعف و ناتوانی به استخوان‌هایم نمایان شده است، در حالی که تو در زندگی‌ام حضوری پررنگ داری.

هوش مصنوعی: اگر تو به دقت به جزئیات نگاه کنی و به زیبایی‌های ظریف توجه کنی، من هم در حال حاضر در آنجا هستم.

هوش مصنوعی: هیچ درد و رنجی به تو نمی‌رسد و هیچ آسیبی هم به تو نمی‌رسد!