هوش مصنوعی: آن شب، تمام هستی شبیه یک باغ پرگل بود. در واقع، آن شب شبی نبود که تاریکی را تجربه کند، بلکه مانند روزی روشن و پرنور بود.

هوش مصنوعی: آسمان مانند جامی پر از شکر و شیر است که از نور آفتاب و ماه روشن شده است.

هوش مصنوعی: ماه مانند یک کاسهٔ پر از پنیر است و حرکت‌ها و جابه‌جایی‌ها به نرمی و بی‌دردسر مانند جریان شیر پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: سایه‌ی تاریکی بر سر روشنی افتاده است، مانند اینکه عطر خوشبوی مشک بر روی کافور پاشیده شده باشد.

هوش مصنوعی: در چمن، سایه‌های برگ چنار مانند دست‌های سیاه و زیبا به نظر می‌رسند.

هوش مصنوعی: سایهٔ درخت بید در شمال به اندازه‌ای شفاف و روشن است که می‌توان آن را مانند ماهیانی در آب زلال تصور کرد.

هوش مصنوعی: در آن شب، ماه تمام آسمان را روشن کرده بود و شاه به تماشای بام و فراز آن شب متمایل شده بود.

هوش مصنوعی: شب‌هایی که ماه می‌تابد، در کنار بام بسیار زیباست و تمامی زیبایی‌های نور ماه دلنشین و خوشایند است.